चंद्र लपला झाडाआड
खेळ प्रीतीचा चालला
माझ्या सखीला पाहण्या
मुक्त उधळीत चांदण्याला
किती दूर तरीही धग
त्याच्या असूयेची जाणवे
माझ्या सखीकडे पाहून
न रोखू शके मत्सराला
अन्यथा इतुके बरसून
चांदणे चंदनी व्हायचे
परी पाहून मम सखी
उष्मा त्या चांदण्याला
मी न रोखू शके त्याला
पाहण्या मम सखेला
परी तिचा चेहरा झाकून
सुख मिळे त्यास पहायला
©® कवी: प्रसन्न आठवले
२६/१२/२०२०
२२:५४
Comments
Post a Comment