नाममय जगणे व्हावे
मनातल्या भिंती अनेक
तुटून पडती नामाने
मग उरे शेवटी एक कप्पा
सारी जळमटे जाती नामाने
मनातले कडू गोड आठव
मनास हर्ष दुःखच देती
जयास जाळून उरे शेवटी
नाम अमृतघन बरसती
अद्भुत करणी नामाची
विचार त्यामागे जाता
हाती उरतो प्रारब्धभोग
नाम करी सुघट तया
गोडी लावून घ्या नामाची
विचार सारे सरळ होती
नामाच्या धारेने शीतल
उन्हे नकाराची विरती
अलौकिक महती नामाची
श्रीमहाराज स्वये सांगती
हात धरुनी महाराज स्वतः
भक्तांना कडेवर फिरवती
©® कवी : प्रसन्न आठवले
२७/१२/२०२०
०७:५०
Comments
Post a Comment