हलकं फुलकं ६
विषय : प्रत्यक्षालासुदधा हल्ली प्रमाण लागतं आणि दिसतं तसं नसतं. बघा तुम्हीच.
प्रसंग १
सौ जरा फोनवर, एका खास मैत्रिणीशी बोलत होती. यांचं एक छान असतं. प्रत्येक जीवलग मैत्रिणीशी वेगळे वेगळे विषय ठरलेले असतात आणि त्याच विषयावर तिच्याशी हितगुज होतं. प्रत्येक संवाद हा हितगुजच असतो.
तर तिसऱ्या कुठल्यातरी क्ष मैत्रिणीच्या नवर्याबद्दल चर्चा सुरू होती.
सौ. अगं त्या क्षचा नवरा, ती सांगत होती, एरवीचं सोड,पण आता लोकडाऊन आहे, वर्क फ्रॉम होम आहे, तरीही एक काम करत नाही. सतत आपलं त्या लॅपटॉप मध्ये तोंड खुपसून बसलेला असतो आणि सारख्या मिटींग मीटिंग करत कामं टाळतो.
मैत्रीण तिकडून उपयुक्त प्रतिसाद देत होती.
सौ : हो ना. अगदीच आळशी आणि कामचुकार आहे. बघ की, एवढं काय मेलं ऑफिसचं काम असतं.
मला यात लेकी बोले सुने लागे चा वास यायला लागला. म्हणून मी माझ्या लपटॉपवर काम करण्यासाठी आत पसार झालो.
शेवटी जाऊ दे आपण बरं आणि आपला संसार बरा आपल्याला काय करायचं आहे......... हे भरतवाक्य ऐकलं आणि लक्षात आलं, तासाभराने फोन झाला.
प्रसंग २
त्याच मैत्रिणीशी पुन्हा हुतगुज. बहुतेक या मैत्रिणीशी नवरा हा सर्वमान्य विषय असावा.
सौ : अगं त्या ल मैत्रिणीला ओळ्खतेस ना तू. ती ग कुरळे केस आहेत आणि मान हलवत हलवत बोलते, जरा स्टाइलमध्ये राहते ती. हो, बरोबर तीच, हो टेचात राहते ती. तर ती सांगत होती, अगदी भाग्यवान आहे ती. इतका साधा आणि कामसू नवरा मिळालाय, नाहीतर माझा. तुझा पण तसाच का. असो, तर तिचा नवरा सर्व कामं करतो, घरची बाहेरची, ही मोजकीच कामं करते. बाकी कामाला बाई आहेच. पण हिला हलूसुद्धा देत नाही. पुन्हा अगदी शांत आहे. काही कुरकुर नाही, कधी मोठ्याने बोलला पण नाही. शांतपणे हिचे सगळे नखरे सांभाळतो. शिवाय कमाई पण टिच्चून आहे, ते वेगळंच. जाऊ दे भाग्य असतं एकेकाचं.
प्रसंग ३
पुन्हा एकदा बऱ्याच दिवसानंतर, ( बऱ्याच दिवसांची, बायकांची आणि आपली व्याख्या वेगळी असते), तीच मैत्रीण आणि फोन.
सौ : अगं परवा त्या क्ष कडे गेले होते, तीच ग, कामचुकार नवरा वाली. हो हो तीच. आम्ही जवळजवळ तासभर गप्पा मारत बसलो होतो. पूर्ण तासात तिच्या नवऱ्याने किती कामं शांतपणे केली. पुन्हा प्रत्येक कामानंतर हे झालं, आता काही बाकी नसेल तर ऑफिस काम करतो, असं म्हणायचा बिचारा. पण ही मुद्दाम कामाला लावायची.
हे हिचं झालं आणि ती ल ग, हो हो तीच तिचा नवरा शांत, कामसू, सर्व घरची आणि ऑफिसची कामं व्यवस्थित करणारा, तोच. तर ऐक ना ( समोरचा ऐकत असेल तरी दर दोन पाच वाक्याने हे वाक्य येतच), तो अगं खालमुंडी पाताळ धुंडी निघाला.
कसा म्हणजे, अगं शांत,, कामसू, नीटनेटका, टापटीप वाटणारा तो, ऑफिसमधल्या एका सटवीबरोबर पळून गेला ना, राहायला, हिला एकटीला सोडून. बिचारी रडून रडून सांगत होती.
तिचा फोन ठेवून शेवटी मी मनात म्हटलं, की कामं न का करेंनात, पण आपलाच बरा आहे. उगाच शोबाजी करून असले धक्के या वयात देण्यापेक्षा, आपलंच ध्यान बरं आहे. हो ना तुझंही तेच मत आहे ना. म्हणूनच आपलं पटतं गं. चल ठेवते, याला नाश्ता घ्यायचाय करून, बिचारा बसलाय तसाच ऑफिसच्या कामात, लॅपटॉप उघडून. हो हो नन्तर करीन परत ( तासभर बोलणं झालं की हे वाक्य असतंच)
©® संकल्पना व लेखन : प्रसन्न आठवले
३०/०६/२०२१
०८:५७
Comments
Post a Comment