चालताना तूच सांगाती, माझा ईश्वरा
बोल मी जे बोलतो, वदवून घेसी ईश्वरा
मी तुझी करुणा कशी भाकू कळेना
जे दिले तू, उपकार याचे मज तोलवेना
इतुके जरी मी बोललो तरीही पार तू
आत्मरंगी जाणवे, अंतरीचा ठाव तू
निःशब्द करतो खेळ, मज हा श्वासाचा
श्वासही घेतो, भरवसा काय उश्वासाचा
तू दिलेले श्वास देवा, नाम घेता जाऊदे
जन्म हा अर्चना करण्यात, आता जाऊदे
मी शरण आलो तुला इतुकेच माझे सांगणे
तूच कर्ता तूच धर्ता इतुके जगी या जाणणे
श्वास सारे, मूल्य तुझे, जाणण्यात जाऊदे
अंतीही तुझेच नाव ,ओठी माझ्या येऊदे
©® कवी : प्रसन्न आठवले
१२/०६/२१
Comments
Post a Comment