भोग आणि ईश्वर २५८
आपण काल हे पाहिलं की, देहात असलेली आणि देहा हून भिन्न असलेली ही चैतन्यशक्ती, देहाला ऊर्जा पुरवते. पण फक्त इतकंच कार्य ती शक्ती करते का. आत राहून, आत बसून, ही शक्ती अनेक प्रकारची अशी अद्भुत कामं करते, ती समजली की थक्क व्हायला होईल. म्हणजे आज आपण त्यावर विचार करूया आणि अंदाज घेऊया की, नक्की काय कार्य ही शक्ती करते.
आपण एखाद्या व्यक्तीला ओळखतो, त्याचं आपण किंवा तो आपलं काही देणं लागत असेल तर, त्या व्यक्तीने कितीही रूप व कपडे पालट केलं तरीही, आपण त्याला ओळखून त्याच्याकडून त्या रकमेची वसुली करण्यासाठी तगादा लावू शकतो किंवा याऊलट आपण कितीही वेशांतर केलं तरीही ती व्यक्ती आपल्याकडून, सदर रकमेची वसुली करूच शकते.
यात एकमेकांना ओळखण्याचे काही आडाखे, अंदाज वा साम्यस्थळं असतात. जसं डोळे, नाक, रंग ओठांची ठेवण चेहरा इत्यादी. ज्यायोगे आपण एकमेकांना ओळखू शकतो. मग आपण मागे खूप आधी,एका लेखात म्हटल्याप्रमाणे त्या स्मृतिभ्रंश झालेल्या सद्गृहस्थाला त्याचा आधीचा देणेकरी वा घेणेकरी ओळखेलच. पण या देहातील साम्यावरून, या जन्मी आणि याच देहाला ओळखण्याची अनेक तंत्र, काळाच्या ओघात माणसाने शोधली आहेत.
जसं हाताच्या बोटांचे ठसे, डोळ्यातील रेटिनाचा फोटो (आधार कार्डावर याचा वापर करण्यात आल्याचं मला आठवतंय), चेहऱ्याचे सर्व बाजूनी घेतलेले फोटो इत्यादी.
पण देहात असून न दिसणाऱ्या आणि देह संपल्यावर आपलं अस्तित्व फक्त चैतन्यरूपात शिल्लक असलेल्या आत्मशक्तीला, एका जन्मातील कर्माच्या शिल्लक फला साठीची व्यक्ती किंवा ऋणको वा धनको, नवीन देहात गेलेल्या, आत्म्याच्या अस्तित्वाला, कसं काय ओळखून,
आपलं देणं देऊन वा घेणं प्राप्त करून जातो, हे एक गूढ आहे.
म्हणजेच जसं देहाला ओळखण्याच्या खुणा वा आडाखे किंवा मुद्दे आपण पाहिले, काही आपण कायद्यात सुद्धा वापरले, तसं आत्मा, जो भिन्न देहात स्थानापन्न आहे, त्या देहाला कसं काय ओळखू शकतो. यामागे काय गणित आहे, ते जाणणं महत्वाचं आहे. माझ्या मते,जसं आपल्या कडे खतावणीची पद्धत आहे आणि आपण त्याद्वारे हिशोब ठेवतो.
त्याचप्रमाणे ईश्वरी कार्यपद्धतीत अर्थात विधाता नामक यंत्रणेमध्ये, अशी काहीतरी वैकल्पिक व्यवस्था असणार, ज्यायोगे,एका जन्मातील, ऋण व धन कर्मफलाच्या रुपात, पुढील जन्मात, प्रारब्ध वा संचित या खतावणी मार्फत पुढे ओढून, ज्याला हिशोबाच्या भाषेत, प्रारंभीची शिल्लक वा देणं अर्थात opening credit वा debit balance म्हणून म्हटलं जातं, त्यातत्वाने पुढे नेऊन, नतर त्याचा हिशोब चुकता केला जातो.
सदरचा हिशोब हा, चोख आणि योग्य वेळी दिला घेतला जाऊन, कर्माचं दान फेडलं जातं. नवीन देहाला याची काहीच माहिती नसल्यामुळे, तो याबाबत गोंधळात पडतो आणि त्या भोग अथवा लाभ यामुळे, त्याचे म्हणजेच त्या देहाचे सर्व हिशोब चुकतात. एक उदाहरण घेऊ. एखाद्या कंपनीत एक अकाउंटंट होता जो सोडून गेला. कंपनीने, त्याजागी, दुसरा अकाऊंटंट ठेवला.
त्या नवीन अकाऊंटंटने, उत्तम प्रकारे, काम सुरू करून, सद्यस्थितीत या वर्षाचे हिशोब आणि पुढील आर्थिक वर्षांच्या सर्व योजना काटेकोरपणे तयार करून, कौशल्याने कार्य सुरू केले. त्या भविष्यकालीन योजनां साठी, योग्य ती , तरतुदसुद्धा करून ठेवली. पण जुन्या अकाउंटंटने, काही हिशोब लिहिले नव्हते, जे आतापर्यंत हिशोबात आलेच नव्हते. पण ते देणं, दणेकरी समोर आल्यामुळे आणि त्याच्याकडील कागदपत्रांवरून योग्य वाटत असल्यामुळे, व्यवस्थापनाने पूर्ण विचारांती, ते देणं देऊन टाकण्याचा वा त्यासाठी योग्य ती तरतूद मासिक व वार्षिक अंदाजपत्रकात करण्याचा आदेशच दिला.
याचा उत्तरार्ध आणि मतितार्थ उद्याच्या भागात पाहू. नामाने सर्व कार्य कसं साधलं जातं, याचा परामर्ष, या संदर्भात आपण पाहूच, म्हणून नाम घ्या, साध्य होईल.
लेख क्रमांक १ ते ६७ संकलित करून तयार करण्यात आलेलं भोग आणि ईश्वर भाग १ हे पुस्तक प्रथम आवृत्ती थोड्याच प्रति शिल्लक आहेत. श्रीरामरक्षा आणि श्रीमारुतीस्तोत्र भावार्थ पुस्तक नोंदणी साठी सुध्दा संपर्क करू शकता. काही अपरिहार्य कारणांमुळे पुस्तक छपाईचं काम लाभलं. पण लवकरच हे पूर्ण होईल. त्याचबरोबर भोग आणि ईश्वर भाग २ चं काम पण सुरू आहे. त्याची सुद्धा घोषणा लवकरच करण्यात येईल.
भोग आणि ईश्वर या मालिकेचा यू ट्यूब चॅनेल सुरू केला आहे. त्याची लिंक खाली दिली आहे. या मालिकेचे पहिले पंधरा लेख श्राव्य माध्यमातून चॅनेलवर, दिले आहेत. भोग आणि ईश्वर या नावाने आपण मराठीत यू ट्यूबवर शोधू शकता, चॅनेल मिळेल. तो ऐका.
©® विचार व लेखन : प्रसन्न आठवले
१५/०८/२०२१
९०४९३५३८०९ wap
९९६०७६२१७९
Comments
Post a Comment