मुरली - ६

(एक पूर्णपणे काल्पनिक कृष्णकथा लेखकाच्याच कल्पनेतून साकार झालेली , कथामालिका)

मुरली  - ६

एक दीर्घ उसासा टाकून समोरून क्रुद्ध नजरेने बघणाऱ्या बलरामाकडे अपराधी नजरेने पाहात कृष्णाने कान धरले आणि त्वरित चरणस्पर्श करून म्हणाला.

"दादा वृंदावनी गेलो होतो काही गोपबांधवाना भेटण्यासाठी म्हणजे जे द्वारकेस येण्यास अनुत्सुक वाटले त्याना. म्हटल परत भेट होईल नाही म्हणून आणि त्यानाही विनवणी करता येईल की, तुम्ही सुद्धा आलात तर दादाना अवर्णनीय आनंद होईल. तुंमच्या येण्याचं ठरत असेलच तर दादा आमचं जाणं थांबवतील आणि नन्तरच्या मुहर्ती निघण्याच नक्की करतील. तेंव्हा बघाव असा आर्जव करून आलो" 

देवी रेवती अर्थात बलरामदादांची भार्या आणि कृष्णाच्या वहिनी पुढे आल्या आणि पति अजून रागावू नयेत म्हणुन पटकन म्हणाल्या

"बर केलेत भाऊजी. पण त्यानी होकार भरला का.? तस असेल तर हे नककीच निघण्याच्या निर्णयाचा फेरविचार करतील. म्हणजे जाण पुढे ढकलतील"

देवी रेवतींच्या बोलाने बलराम दादा थोडे नरम झाले. पण तरीही काहीश्या घुश्यातच म्हणाले

" ते सर्व योग्य केलेस रेवती म्हणते त्याप्रमाणे असेल तर. पण तरीसुद्धा अचानक न सांगता सवरता निघुन जाण तेही अडीच प्रहर , योग्य वाटत का तुला रेवती"

" तुमच म्हणण योग्यच आहे. काळजीपोटी म्हणता आहात हे आम्ही सर्व जाणतो. पण म्हणूनच भाऊजीनी कान धरले आणि आपले चरण देखील. तेंव्हा राग त्यागावा आणि  सर्व तयारी पाहून प्रस्थानाची आज्ञा करावी."

"होय दादा आपल्या आज्ञेशिवाय सर्व खोळंबले आहेत"

या ठिकाणी कृष्ण पुन्हा उजव्या हाताने आपला उजवा कान धरतो. देवी रेवती जी कृष्णाला ओळखते हेही जाणुन आहे कृष्ण का आणि कोणाला भेटावयास गेला होता. अर्थात म्हणूनच नेहमीप्रणाने याही वेळी पाठराखण केली. मोठी वहिनी म्हणून या आपल्या लाडक्या दिरावर अत्यंत ममत्व असलेली रेवती पतिचा स्वभाव आणि कृष्णाची मिश्किली जाणून होती. बलरामदादा यांची पाठ वळल्याबरोबर कृष्ण देवी रेवतींच्या सुद्धा पाया पडतो आणि मुद्दाम म्हणतो

" वहिनी असाच आशीष राहुदे आम्हावर"

उत्तरादाखल देवी रेवती आशीष देतात.

" सदा यशस्वी भव"

"ज्याच्या पाठीशी आपल्यासारख्या वहिनीचा आणि दादाचा आशीष आहे, त्याला कसली चिंता."

यावर हळू आवाजात देवी रेवती म्हणतात

"प्रत्येक वेळी आपण चुका करा आणि आमचे चरण धरा हेच चालू आहे कित्येक वर्ष."

आणि दोघेही सूचक स्मित करत असतानाच बलराम दादा वळून म्हणतात

" चला आता प्रस्थानाची तयारी पाहून येऊ"

" जशी आपली आज्ञा"

"चलाव दादा मी आहे आपल्यामागे." कृष्ण म्हणतो

© कथाकल्पना आणि लेखन : प्रसंन्न आठवले
१८/०४/२०१८
श्रीकृष्ण
#PrasannaAthavale