श्रीरुक्मिणीस्वयंवर १६

श्रीरुक्मिणी स्वयंवर १६

llश्रीगणेशाय नमःll

  llश्रीमुकुंदाय नमःll     llदेवी श्रीरुक्मिणी नमोनमः ll श्रीएकनाथ महाराज कि जय ll

 

आपल्या मनाची आर्तता कृष्णाप्रति पोचवण्याचं अत्यंत जोखमीचं, महत्वाचं कार्य ज्या हाती सुपूर्द करण्याचं रुक्मिणीने योजले, त्या द्विजवराला ती वदती झाली. 

" माझी शत जन्माची पुण्याई मी खर्चून आपल्याकडे हे कार्य सोपवले आहे. आपणच माझे प्रजापती , ब्रम्हदेव व महेश्वर आहात. आपल्यावर पूर्ण श्रद्धा व उच्चकोटीचा विश्वास ठेवून मी आपल्याला नम्रपणे विनंती , नव्हे प्रार्थना करते की वाऱ्याच्या अश्वाचा रथ तयार करून त्याला मनाचा वेग देऊन प्रत्येक क्षणाला भूमीअंत आहे असेच समजून आपण या माझ्या संदेशाला मात्र आणि केवळ श्रीकृष्ण यांच्याच हाती सोपवावे. 

यास्तव लागणारे व केले गेलेले आपले सर्व शर्थ मी माझ्या हृदयात प्राणपणाने शेवटच्या श्वासापर्यंत ज्ञात ठेवून , त्या उपकाराची परतफेड आपणास न भूतो न भविष्यती अशीच देईन. आपण माझा हा अनुपम संदेश जगतपालक व माझे एकमेव रक्षणकर्ता श्रीकृष्ण यांच्याप्रति पोचवावा व त्यांना हे संदेशपत्र स्वहस्ते सोपवावे. आपण अनन्यसाधारण कार्य करीत आहात याची जाण सतत मनात ठेवावी आणि माझं हित रक्षणार्थ श्रीकृष्णांना त्वरेने घेऊनच यावे." 

भीमकीच्या या सार्थ बोलांना आपल्या मनात रुजवून रुक्मिणीस विश्वास देववून द्विजवर अर्थात ब्राम्हण त्वरेने द्वारकेस निघाला. अनेक मजला पार करून मनोवेगे निघालेला द्विजवर द्वारकेस येऊन दाखल झाला. वैकुंठ व कैलास याहून श्रेष्ठ अश्या या द्वारकानगरीत , जेथे जगतनियंता , विश्वपालक प्रत्यक्ष श्रीकृष्ण यांचा निवास होता, त्या नगरीत येऊन ठाकला. 

बाह्य द्वारकेचं वर्णन हे शब्द आणि अर्थ यापलीकडे आहे. जेथे जीव आणि शिव एकत्रच नांदत आहेत. जेथे राग लोभ मंद मत्सर आदी सहा रिपुंचा वावरच नाही. जिथे त्रिकाल वसंत ऋतूचाच वास आहे. ज्यायोगे येथे कुसुमांकुर, पुष्पे , पराग याचा फुलण्याचा काळ रात्रंदिवस असतो, अर्थात ज्यांचं फुलणं हे काळाच्या मर्यादेवर अवलंबित नाही. जिथे प्रेमाची कमलपुष्पे सदोदित फुलली आहेत. ज्यावर कर्णमधुर संगीत गायन करत गुंजारव करणारे भ्रमर नित्य विराजित असतात. त्यांचं गायन ऐकण्यासाठी स्वर्गीचे गंधर्व येऊन शांतपणे स्तब्ध होऊन उभे असतात, त्या भ्रमारांच्या गुजनातून येणारं संगीत हे सामवेदाना निशब्द करतं. 

प्रबोधरूप पारवे जिथे अखंड भ्रमण करत असतात. त्यांच्या मधुर वाणीने प्रत्यक्ष वागेश्वरी आपल्या चित्ती विस्मयीत झालेली आहे. ब्रम्हदेव त्यांच्या या धर्मचिंतन कुजनाने आश्चर्य चकित आहे तर सुरवर भ्रमित आहेत. गोडालासुद्धा लाज वाटावी इतके पाकयुक्त रसभरीत गर असलेली द्राक्षे तेथे सर्वकाळ मोकळ्यावर फुलून खुडले जाण्याची प्रतीक्षा करत आहेत. कृष्णवर्णीय कोकिळा आपल्या मधुर गायनाने समस्त आसमंत गंधारमय करत आहे. ते ऐकून सनकादीक संतोष पावत आहेत. पण पुनः पुनः ते ऐकण्यासाठी येऊन उभे आहेत. हे दृश्य पाहून प्रत्यक्ष ब्रम्हापुत्र प्रजापती स्तब्ध जाहला आहे. 

ll स्वामी जनार्दन शिष्य शब्दब्रह्म श्री एकनाथ महाराज की जय ll 

ll शुभम भवतू ll

ll वसुदेवसुतं देवं कंसचाणूरमर्दनं ll देवकी परामानंदम कृष्णम वंदे जगतगुरुं ll

© संकल्पना व लेखन : प्रसन्न आठवले

ll श्रीकृष्णार्पणामस्तू ll

१३/१२/२०१९

९०४९३५३८०९

९९६०७६२१७९