Skip to main content

श्रीरुक्मिणीस्वयंवर १

ll श्रीगणेशाय नमः ll

मार्गशीर्ष मासानिमित्त नवीन लेखमालेला सुरवात करतोय. विषय खूप महान लोकांनी हाताळलेला आहे. पद्यात मांडणी झाली आहे अनेकदा झाली पण गद्यात मांडणी माझ्या वाचनात आली नाही. म्हणून सद्गुरुकृपेने हा प्रयत्न करत आहे. चुकभुल क्षमस्व.
____________________________________________

श्रीरुक्मिणी स्वयंवर १ 

llश्रीगणेशाय नमःll 
    llश्रीमुकुंदाय नमःll     llदेवी रुक्मिणी नमोनमः ll

जनार्दन स्वामी शिष्य, संतश्रेष्ठ  श्री एकनाथ महाराज यांनी पुण्यकृपेने ज्या अमूल्य ग्रंथाची निर्मित केली, ती सुद्धा प्रत्यक्ष श्रीयोगेश्वराच्या  आज्ञेवरून, त्या अद्भुत अश्या विषयाची ओढ एक लेखक व कवी म्हणून लागली नसती तरच नवल वाटलं असतं. अश्या चिरतरुण विषयावर लिहायला खर तर गुरूआज्ञा असावी लागते. पण आपल्या बुद्धीला मिळालेली सदवर्तनाची प्रेरणा हीच गुरूआज्ञा मानून आणि या कार्यात ते प्रत्यक्ष श्रीकृष्ण रुपात पाठीशी आहेतच , हे मनात योजून या विषयावर माझ्या अल्पमतीने लिहायला सुरुवात करतोय.

मुळात हा विषय इतका मनोवेधक आणि चित्ताकर्षक आहे की माझ्यातील कलाकार या विषयावर  काही लिहिण्यास आतुर आहे. मूळ कथानक जसच्या तसं ठेवून विषयानुरूप त्याची गोडी वाढवण्याचा प्रयत्न करतोय. यात वाचकांचं स्थान हे प्रत्यक्ष परमेश्वर स्वरूप आहे. अन्यथा आपण केलेल्या लीलांचा आनंद जनरुपात येऊन पुन्हा पुन्हा घेण्यासाठीच जणू, अनेक जणांना या विषयावर लिहिण्याची प्रेरणा भगवंतानी दिलीच नसती. माझ्या माहितीनुसार स्वतः श्रीव्यास , श्रीनाथमहाराज, महानुभाव पंथीय कवी नरेंद्र यांनी ९०० ओव्याचा लिहिलेला अर्धा काव्यग्रंथ , सखारामतनय अर्थात साखरामसुत नावाच्या कवी यांनी हा ग्रंथ काव्यरूपात लिहिला आहे. 

अश्या या दिव्य विषयाची आणि वर नमूद केलेल्या ज्ञात व अज्ञात ग्रंथ , काव्य, व नाट्याच्या पार्श्वभूमीवर मी देखील माझ्या शक्ती व बुद्धीने या विषयावर लिहिण्याचा यत्न करणार आहे.  यात जर काही उणे वा न्यून असेल तर तो माझ्या अल्पमतीचा भाग समजावा आणि जर भावण्यासारखे असेलच तर ती नाथमहाराजयांचीच कृपा समजावी. विषयाला सुरवात करण्याआधी हे एवढं विस्ताराने लिहिण्याचं प्रयोजन एकच की, वाचताना  हे सर्व ध्यानात ठेवून वाचावे. 

भगवान श्रीकृष्ण ज्याची अत्युच्च कृपा प्रत्यक्ष श्रीनाथांवर इतकी अपार होती की, त्यांना श्रीखंड्याच्या रुपात बारा वर्षे राहून सेवा करण्याचा मोह आवरला नाही. अस मानतात की, जगतमाऊली संतश्रेष्ठ श्रीज्ञानोबा माऊली यांना त्यांच्या अल्प जीवनामुळे गुरुसेवेचा अलौकिक  आनंद उपभोगता आला नाही. म्हणून त्यांनी पैठणात श्रीएकनाथ महाराज या रुपात जन्म घेऊन, श्रीजनार्दन स्वामींची अलौकिक , अपूर्व अशी सेवा करून कृपाप्रसाद प्राप्त केला होता.  

मुख्य विषयाआधी इतकी प्रस्तावना लिहिल्यानंतर मुख्य विषय दुसऱ्या भागापासून सुरू करूयात.

ll वसुदेवसुतं देवं कंसचाणूरमर्दनं ll देवकी परामानंदम कृष्णम वंदे जगतगुरुं ll

ll श्रीएकनाथमहाराज की जय ll

© संकल्पना व लेखन : प्रसन्न आठवले

ll श्रीकृष्णार्पणामस्तू ll
२७/११/२०१९

९०४९३५३८०९
९९६०७६२१७९

Comments

Popular posts from this blog

अहिरावण महिरावण चित्रसेना आणि मकरध्वज संक्षिप्त कथा - १

अहिरावण महिरावण चित्रसेना आणि मकरध्वज संक्षिप्त कथा - १ इंद्रजित वधानंतर रावण काहीसा चिंतीत होता. त्याला श्रीराम व लक्ष्मण यांच्या मायावी असण्याची शक्यता वाटू लागली होती. याला काय उपाय करावा या गहन विचारात असतानाच माता कैकसी रावणाच्या कक्षात आली. मातेने रावणाला चिंतेचं कारण विचारलं. रावणाने रामलक्ष्मण यांच्या विषयी वाटणाऱ्या चिंतेबद्दल मातेला अवगत केलं. माता कैकसीने त्याला पाताळराज अहिरावण व महिरावण यांचं सहाय्य घेण्याबद्दल सुचवलं. अहिरावण महिरावण दोघेही देवी कामाक्षीचे भक्त होते.  हे ऐकताच रावणाला आठवलं की फार पूर्वी या दोघांशी त्याची घनिष्ट मैत्री होती. परंतु अजिंक्य झाल्यापासून त्यांच्याशी काही गाठभेट घडली नाही. परंतु जुन्या संबंधांच्या आधारे  रावणाने त्यांना त्वरित उपस्थित होण्याचा संदेश पाठवला. अर्थातच तो दशानन रावणाकडून आलेला संदेश पाहून अहिरावण व महिरावण त्वरित उपस्थित झाले आणि हात जोडून "आज्ञा दशानन म्हणाले." रावणाने आपली चिंता सांगून श्रीरामलक्ष्मण यांना संपवण्याचा उपाय करण्याची आज्ञा त्यांना दिली. अर्थातच त्यांनी ती सहर्ष स्वीकृत केली. युद्धकाळात श्रीरामलक्ष्मण यांच...

गीत विश्लेषण गीत - नवल वर्तले गे माये भाग ४

गीत विश्लेषण मालिकेत गीत नवल वर्तले गे माये भाग ४ व अंतिम नवल वर्तले गे माये उजळला प्रकाशु मनाचिये अंधाराचा होतसे विनाशु ||धॄ|| हास्यचि विलसे ओठी अद्भुताचे झाली गोठी राति...

गीत विश्लेषण 'कैवल्याच्या चांदण्याला ' भाग ३

गीत विश्लेषण 'कैवल्याच्या चांदण्याला ' भाग ३ संपूर्ण गीत कैवल्याच्या चांदण्याला भुकेला चकोर चंद्र व्हा हो पांडुरंगा, मन करा थोर बालवयी खेळी रमलो, तारुण्य नासले वृद्धप...