श्रीरुक्मिणीस्वयंवर ३३

श्रीरुक्मिणी स्वयंवर ३३

llश्रीगणेशाय नमःll

  llश्रीमुकुंदाय नमःll     llदेवी श्रीरुक्मिणी नमोनमः ll       

    llश्रीएकनाथ महाराज कि जय ll

 

मनीची वेदना सांगू कुणाला

कुणास दृढइच्छा मी सांगू

कुणी असा आहे का जगती

माझी व्यथा जाणे त्या सांगू

कृष्ण कृष्ण मज पिसे लागले

जळीस्थळी मज दिसे कृष्ण

वदवून घेई नाम मुखी या 

किती दुष्ट तो आहे कृष्ण

जरी म्हणवतो जगतपती

समजेना ही व्यथा कशी

आणिक पत्रा धाडूनही

जाणीव त्याला नाही कशी

किती चिंतावे किती भजावे

किती किती त्याला स्मरणे

नामाच्या वाहून पखाली

प्रारब्धी मज आहे झुरणे 

हे श्रीकृष्णा किती विनवावे तुला. तुझ्यावाचून आता अन्न पाणी गोड लागत नाही. फक्त तुझ्या भेटीची आस लागली आहे. काय माझे पूर्वपुण्य कमी म्हणून मला कृष्णाने अव्हेरलं असेल का, की मी त्याच्या पात्रतेची नाही असाही विचार त्याने केला असेल का, मी तर वेडी एकटीच झुरत आहे त्याला स्मरत आहे. आता फक्त कृष्णाशिवाय कशावरही वासना उरली नाही आणि हा द्वारकेचा राणा काही येण्याची सुचिन्हे दिसत नाहीत. 

हे विधात्या एकच मागणं आतापर्यंतच्या आयुष्यात मी तुझ्याकडे केलं आहे आणि तेदेखील तू पूर्ण करू शकत नाहीस. इतकी मी दुष्ट आणि पापी आहे का.  हे श्रीकृष्णा तू तर भक्तरक्षक असं ब्रीद मिरवतोस आणि तू ही मला अव्हेरलेस तर मग आता माझा कोण त्राता या जगात. आता तर मला हे जगणे आणि तेसुद्धा यदुवीराशिवाय अशक्य होऊन गेले आहे. सर्व शरीरातील शक्ती हळूहळू नष्ट होत चालली आहे असाच भास होतोय. 

आता कसली हळद लावता मला. आता तर जगेन का मी हासुद्धा यक्षप्रश्न आहे माझ्यापुढे. आता का जायचं  अंबेच्या मंदिरात कारण स्वये अंबेनेच मला झिडकारले आहे असेच दिसते. कृष्णभेटी तर आता या जन्मी अशक्य वाटते. आता मला कशातच आसक्ती उरली नाही. मला अचानक विरक्तीचा अनुभव येऊ लागला आहे. 

का हे जगणे हरीविना हा गहन प्रश्न येतो आहे मनात. इतकं बोलून रुक्मिणीच्या नयनातून सहस्त्रधारा सुरू झाल्या. हे शिवरूपिणी भवानी तू देखील मला माझे इच्छित देऊ शकत नाहीस का. अश्या अनेक विचारांनी रुक्मिणी सतत अश्रूयुक्त लोचनांनी व्याकुळ होऊन धरणीवर बसली आहे. 

याच समयी तिचा डावा डोळा फडफडू लागला आणि बाहू स्फुरण पावू लागले. तिला जाणवले की ही तर कृष्ण येण्याची सुचिन्हे आहेत. असं का व्हावं. याचवेळी श्रीकृष्णाने द्विजास त्वरेने रुक्मिणीकडे जाऊन तिला माझ्या येण्याची वार्ता द्यावी असे सांगितले. तिला आश्वस्त कर की उद्या तिचे लग्न आहे आणि याच दिवशी मी तिचे पाणीग्रहण करीन.  हे ऐकून द्विज रथातून उडी मारून शीघ्र गतीने रुक्मिणीप्रत पोहोचता झाला. 

रुक्मिणीने द्विजास पाहिले आणि तिला  हर्षोल्हास झाला.

ll स्वामी जनार्दन शिष्य शब्दब्रह्म श्री एकनाथ महाराज की जय ll 

ll शुभम भवतू ll

ll वसुदेवसुतं देवं कंसचाणूरमर्दनं ll देवकी परमानंदम कृष्णम्  वंदे जगतगुरुं ll

© संकल्पना व लेखन : प्रसन्न आठवले

ll श्रीकृष्णार्पणमस्तू ll

०१/०१/२०२०

९०४९३५३८०९

९९६०७६२१७९