श्रीरुक्मिणीस्वयंवर ७४ (विवाहसोहळा २)

श्रीरुक्मिणी स्वयंवर ७४ (विवाहसोहळा २)

llश्रीगणेशाय नमःll

  llश्रीमुकुंदाय नमःll     llदेवी श्रीरुक्मिणी नमोनमः ll       

    llश्रीएकनाथ महाराज कि जय ll

कृष्ण स्वतः वऱ्हाड खोळंबलं होतं त्या ठिकाणी लगबगीने पोचला. सर्व प्रकार जाणल्यावर कृष्ण, ज्यांनी अशी बोचरी टीका केली होती त्यांना रागे भरून श्रीगणेशासमीप येऊन कर जोडून प्रणिपात करता झाला. श्रीगणेशाचं यथाविधी पूजन केल्यावर शर्करायुक्त मोदकांचा नैवेद्य त्यास अर्पण करून भावभक्तीने अर्चना करून म्हणाला

" हे श्रीगणराज अवघ्या विश्वातील विघ्नांना लीलया भस्मित करणारा म्हणून तू विघ्नेश्वर , गिरिजेचा अंश म्हणून तू गिरिजात्मज , सकळ पापे उदरी धारिलीस म्हणून लंबोदर, शुर्पासम कर्ण म्हणून तू शूर्पकर्ण, भाळी चंद्र धारी म्हणून तू भालचंद्र, शिवशंकरांच्या अवघ्या गणांचा प्रमुख म्हणून तू गणेश, गणराय , गणराज व गणाधिपती , सर्व चिंता दूर सारणारा मणी देणारा म्हणून चिंतामणी, भक्तांना प्रसन्न होऊन सर्व सिद्धी देणारा तू सिद्धीदाता, साधकांना उदार हस्ते वर देणारा म्हणून तू वरदविनायक. तरीही या सर्व उपाधीतून मुक्त आणि निर्गुण होऊन उरणारा असा तू ओंकार आहेस.

या योजलेल्या कार्यात तू स्वये माता पार्वतीच्या नऊ रुपांसह सहभागी होऊन मला उपकृत केलेस. परंतु काही मूढ जनांनी तुझ्या मातेच्या अनेक रूपांपैकी एक असलेल्या माता चंडिका रुपाला दोष देत टीका केली. ज्यामुळे  तू आणि माता रुष्ट झालात जे तार्किकच आहे. परंतु या मूढ जनांना उदार मनाने क्षमा कर. त्यांच्यातर्फे मी तुम्हा दोघांची क्षमा मागून हे इच्छित कार्य विनाविघ्न पार पडुदे यासाठी प्रथितो. माझ्या या प्रार्थनेसह पूजेचा आणि मिष्ठांन्न म्हणून या शर्करायुक्त मोदकांचा स्वीकार करून आपणच या कार्याचे आदीदेव होऊन जे जे नैवेद्यरूप येईल त्या सर्वांचा स्वीकार करून अजाणता ज्या चुका होतील त्या उदरी घ्याव्यात." 

श्रीगणराय पूजन झाल्यानंतर कृष्णाने माता अंबिकेचे पूजन केले. हात जोडून नैवेद्य अर्पण करून कृष्ण भगवंत मातेला म्हणाले 

" हे माते साक्षात दुर्गा नवरूप धारिणी, असुर मर्दिनी आई भवानी आहेस तू. मनी इच्छिशील तर क्षणात विश्वाचा एक ग्रास करून भक्ष्य करशील आणि पुनः संकल्प मात्रे सर्व निर्माण करशील. सर्व शक्तीचा उगम तू आहेस. आई तुझ्यामुळे जग सुरळीत आहे. तूच यशदायिनी ,कीर्तिदायिनी आणि मोक्षदायिनी आहेस. आई सर्व चराचराचा श्वास , प्राण आणि ध्यास तू आहेस. विश्वाची जननी आहेस तू. 

माते आम्हा आजण बालकांकडून प्रमाद घडला तरी दयारुप जननी म्हणून तो आपल्या पदरी घेऊन भक्तवत्सल माते तू उदार अंतःकरणाने क्षमा करणारी क्षमाशील आहेस. म्हणून तुला वंदन करून घडलेल्या चुका पदरात घे आणि कार्याच्या यशस्वीतेसाठी आशिष दे. माते अशी प्रार्थना मी तुझ्या चरणी करतो तिचा दयायुक्त भावाने स्वीकार कर." 

स्वतः श्रीकृष्णाचे हे मृदू भाषेतील प्रार्थनावचन आणि मोदक यांनी श्रीगणरायाची कळी खुलून आली. प्रसन्न वदनाने आणि हर्ष आणि उल्हासयुक्त अंतःकरणाने श्रीगणरायाने कार्य सिद्धीची ग्वाही देत वऱ्हाड पुढे जाऊ देण्यास अनुमती दिली. श्रीगणेश प्रसन्न झाले म्हटल्यावर नवदुर्गा आपल्या नऊ रुपात महाप्रसन्न झाली. सर्व गाडी, घोडे, रथ, गज खोळंबले होते ते पूर्ववत चालू लागले. वाद्ये, नगारे, सनई, चौघडे, ढोल , ताशे यांचा गजर आणि त्या तालावर ठेक्यावर जोशात नृत्य , हर्ष जल्लोष सर्व पुनः सुरू झाले. वऱ्हाड पुढे मार्गी लागलं. 

सर्वात अग्रभागी अर्थातच माता देवकी आणि पिता वसुदेव उच्चस्थानी विराजित होते. त्यांच्या सन्मानाची खास व्यवस्था द्वारकधीशाने केली होती. त्यांच्याच प्रमाणे सन्मानित होते राजा उग्रसेन. वसुदेव यांच्या प्रमाणेच आणि तेवढाच मान राजा उग्रसेनांना देण्यात आला होता. सर्व वऱ्हाडी विविध अलंकार , उंची वस्त्रे दागदागिने यांनी नटलेले होते. त्याची शोभा काही औरच होती.  वसुदेव देवकी यांच्या बरोबरच कृष्णाची करवली अर्थात सुभद्रा उंची पैठणी ,  विविध अलंकार यांनी अत्यंत शोभून दिसत होती. तिच्या बरोबरीने, कृष्णावर , तो दिर असून पुत्रवत माया करणारी आणि प्रत्येक अडचणीत पाठीशी उभी राहणारी, श्रीबलराम भार्या रेवती वहिनी बनारसी शालू आणि उत्तमोत्तम दागिने लेऊन रथारुढ होऊन निघाली होती. 

क्रमशः 

ll स्वामी जनार्दन शिष्य शब्दब्रह्म श्री एकनाथ महाराज की जय ll 

ll शुभम भवतू ll

ll वसुदेवसुतं देवं कंसचाणूरमर्दनं ll देवकी परमानंदम कृष्णम्  वंदे जगतगुरुं ll

© संकल्पना व लेखन : प्रसन्न आठवले

ll श्रीकृष्णार्पणमस्तू ll

१६/०२/२०२०

९०४९३५३८०९

९९६०७६२१७९