श्रीरुक्मिणी स्वयंवर ७६ (विवाहसोहळा ४)
llश्रीगणेशाय नमःll
llश्रीमुकुंदाय नमःll llदेवी श्रीरुक्मिणी नमोनमः ll
llश्रीएकनाथ महाराज कि जय ll
राजा राणी यांसह सर्वांनी त्या चरणतीर्थाचे प्राशन केले. कृष्णपूजन करते समयी राजा भीमकांना सर्वत्र कृष्णरूपा चाच साक्षात्कार होत होता. कर जोडून हरखून आणि देहभान हरपून राजा कृष्णाकडे पहात आणि कृष्ण मंद स्मित करत राजांकडे पाहत आहे. या दृष्टादृष्ट खेळात अवघे विश्व विसरून आणि विरून गेल्याचाच भास राजांना झाला. कृष्ण पूजनानंतर सर्व आप्तमंडळींचं पूजन झालं.
तद्नंतर प्रचलित विधींप्रमाणे वरमाईने वराचे अर्थात श्रीकृष्णाचे मुख पाहण्याचा सोहळा पार पडला. त्या अद्भुत रूपाचं विलोभनीय दर्शन राणी शुद्धमतीला झालं.
शिरी मुकुट, कानी कुंडले, गळ्यात कौस्तुभमाळा
वदनी तेज शतसुर्याचे, बाह्यरुप, अंतरी नाना कळा
कटी पितांबर, रत्नमेखला, रूपमनोहर घनसावळा
देखोनि, शुद्धमती, विसरली मती, अश्रू दोन्ही डोळा
वरमाई म्हणून पाहते तुज मी, श्रीरंगा कृष्णा गोपाळा
अवघा जन्म सार्थ होय, स्वीकारी तू रुक्मिणीबाळा
याच भावातील तिच्या हृदयीच्या भावना अर्थातच कृष्ण हृदयी न पोचत्या तरच नवल होतं. अर्थातच कृष्णाने आपल्या मोहमयी, जगतव्यापक आणि माया ज्या स्मितातून जन्मली त्याच स्मितवदन भावात, माता शुद्धमतीकडे पाहिलं. मातेला त्याचा बोध जाहला. जन्म कृतार्थ झाला, हा भाव तिच्या लोचनात दाटून आला. काही क्षणात जे सांगायचं होतं आणि जे समजून घ्यायचं होतं ते न सांगताच ये हृदयीचे ते हृदयी पोहोचले.
ज्या चरणरज प्राप्तीसाठी शिवशंभू तपस्या करतात त्या चरणांची पूजा करण्याचं भाग्य आम्हाला लाभलं, याच भावात काही क्षण गेले. प्रत्यक्ष विश्वात्मक विश्वामूर्ती सदेह समोर उभी राहून, आपली पूजा निमूटपणे, स्मितवदन, स्वीकारत आहे आणि त्यायोगे प्रसन्न होत आहे, हा जगदार्थी आणि आध्यात्मिक भावातही अत्यंत दुर्मिळ योग आहे, हे दोघे राजा राणी जाणून अत्यंत कृतार्थ होत होते.
राणी शुद्धमती माता देवकीकडे वळली. देवकी मातेला नम्रपणे हात जोडून म्हणाली
" हे विश्वमाते, आपल्या शतजन्मींचे पुण्य म्हणून आपल्याला प्रत्यक्ष जगतपालकाचं मातृत्व लाभलं. आपल्या या सदभाग्याचा युगानुयुगे जगत हेवाच करेल, अर्थात सार्थ भावाने. ज्याअर्थी प्रत्यक्ष श्रीमहाविष्णू आपल्या उदरी जन्म घेते झाले, त्याअर्थी आपलं भाग्य देखील थोरच आहे. अश्या या विश्वमातेला मी सादर प्रणाम करते. त्याचा स्वीकार व्हावा."
माता देवकीला उंची वस्त्रे अलंकार अर्पण करून राणी शुद्धमती, करवली आणि कृष्णाची लाडकी भगिनी सुभद्रा, हिच्याकडे वळली. सुभद्रेची देखील रत्ने अलंकार आणि उंची वस्त्रे देऊन पूजा करण्यात आली. वसुदेव , उग्रसेन, दादा श्रीबलराम आणि देवी रेवती यांचादेखील उचित मानपान करून सर्वांचं स्वागत करून राजा आणि राणी त्यांना मंडपात मुख्य चौकात घेऊन आले.
पुरोहितांनी त्वरित रुखवताची तयारी करण्याची आज्ञा केली. त्रिगुणांची तळी करून, त्यावर अष्टांग सात्विक भावाची महिरप करून, त्यावर निर्गुण ब्रम्हाची ताटं मांडून राणी रुक्मिणी आणि राजा भीमक यदुनाथांसह सर्वांना रुखवताचं आमंत्रण देण्यास गेले. कृष्णाच्या रुखवताची कथा आता पुढील भागात श्रीएकनाथकृपेने आपण पाहून आनंदित होऊया.
क्रमशः
ll स्वामी जनार्दन शिष्य शब्दब्रह्म श्री एकनाथ महाराज की जय ll
ll शुभम भवतू ll
ll वसुदेवसुतं देवं कंसचाणूरमर्दनं ll देवकी परमानंदम कृष्णम् वंदे जगतगुरुं ll
© ® संकल्पना व लेखन : प्रसन्न आठवले
ll श्रीकृष्णार्पणमस्तू ll
१८/०२/२०२०
९०४९३५३८०९
९९६०७६२१७९
Comments
Post a Comment