गोव्यात समुद्रकिनारी सुचलेली पण गोव्यातून आल्यावर लिहिलेली कविता
मखमली अस्तर क्षितिजाला
अरुण स्पर्शतो जललाटेला
जणू इंद्रधनुचे रंग नभाला
गोव्यातील त्या हेमसांजेला
लाटांचा घेऊन मागोवा
मागे येती अनेक लाटा
त्या स्पर्शाने मममनाला
गोव्याचा भावला किनारा
अद्भुत स्पर्श या वाळूचा
उघडून गाभारा मनाचा
अलगद कवेत कविमनाला
गोवा ठाव मम घेऊन गेला
स्वर्ण झळाळी त्या सांजेला
जो जो आला तो तो रमला
मनातील थकवाही गेला
गोव्यातील त्या हेमसांजेला
गोव्यातील त्या हेमसांजेला
©® कवी : प्रसन्न आठवले
१४/०१/२०२०
०७:०४
Comments
Post a Comment