काल्पनिक कृष्ण सुभद्रा कथा १२

#काल्पनिककृष्णसुभद्राकथा

काल्पनिक कृष्ण सुभद्रा कथा १२

राजप्रासादातील महालाच्या आपल्या कक्षात येरझाऱ्या घालणारा कृष्ण, थोड्या थोड्या वेळाने गवाक्षाकडे जाऊन दूरवर दिसणाऱ्या मार्गाकडे पाहून, परत मागे येत होता. कदाचित कोणाच्या तरी येण्याची तो वाट पहात असावा आणि तो येणारा बहुतेक अल्पावधीतच येईल याची कृष्णाला खात्री होती.

इतक्यात गवाक्षाच्या समोर उभ्या असलेल्या कृष्णाला अचानक दूरवर दिसणाऱ्या मार्गावर धुळीचे लोट उडवत येणारा  , सिंहमुद्रांकीत ध्वजा असलेला आणि इंद्राच्या ऐरावताचा डौल असलेले अश्व घेऊन येणारा सखा अर्जुन याचा मनोवेगे येणारा रथ दिसला. कृष्णाच्या चेहऱ्यावरील भाव वाट पाहून खिन्नत्वाकडे झुकू लागलेले अर्जुनाच्या रथाला पाहून एकदम हर्षभरीत झाले.

लगबगीने कृष्ण आपल्या महालातून निघून बाहेर सदरेवर येऊन उभा राहिला. रथ हळू हळू राजप्रसादाच्या आवारात आला आणि महालाच्या सदरे समोरील मोकळ्या जागेत येऊन थांबला. मनमोहक स्मित करत कृष्ण रथाला सामोरा गेला. तितक्याच मिठ्ठास स्मित करत मधुसूदनाचा परममित्र पांडव मुकुटमणी अर्जुन रथातून उतरला. दोघांनी भावविभोर चेहऱ्याने एकमेकांना पाहिलं.

रथातून उतरलेला अर्जुन आणि त्याला सामोरा गेलेला कृष्ण यांनी एकमेकांना प्रदीर्घ आलिंगन दिलं. दोघंही आनंदाने मनसोक्त हसले. मधुसूदन म्हणाला

"पार्थ किती दिवसांनी दिसतोयस आणि अलीकडे इकडे आलाच नाहीस. किती भेटावं वाटलं तुला."

" म्हणून हे केशवा मला ताबडतोब निघून ये असा संदेश धाडून बोलावून घेतलंस. मला कळेना की अचानक काही युद्ध परिस्थिती उद्भवली की काय."

"वा म्हणजे शांततेच्या काळात वेळ व्यतीत करायला हा कृष्ण तुला साद देणार नाही असं आहे की काय, अर्जुना."

" हे माधवा तू या अर्जुनाला कधीही साद घाल वा सय काढ मी असेन तसा येईन हे वचन आहे या कुंतीपुत्र अर्जुनाच."

" ते मी जाणतोच अर्जुना. ज्याची जागा मात्र या कृष्ण हृदयात आहे, अश्या काही नेमक्या व्यक्तींमध्ये अर्जुना तुझा क्रम सर्वात वरचा आहे, एक सखा म्हणून."

इतक्यात मागून भारदार आवाज आला अर्थातच दादांचा .

" आता इथेच उभे राहून वार्ता करणार आहात की कक्षात जाऊन मंचकावर स्थानापन्न होऊन चर्चा करणार आहात."

यावर दोन्ही यादव आणि पांडुपुत्र हास्यात निमग्न होऊन आतल्या कक्षात गेले. आत गेल्यावर कृष्णाने हाताला धरून अर्जुनाला बैठकीवर बसवलं आणि आपण त्याच्या समोरील मंचकावर स्थानापन्न झाला. अर्थात दादांची रीतसर अनुमती घेऊन. दादा सुद्धा म्हणाले

"तुम्ही दोन्ही सखे बोलत बसा. मला राज्यात एकदा बघून यायचंय, विशेषतः आजच्या विशेष कार्यक्रमाची तयारी देखील पाहून यायची आहे. त्यामुळे आपलं चालू द्या. मी येतो."

दादा बाहेर पडले आणि कृष्णाने अर्जुनाला प्रश्न केला

" कुंती आत्या कशी आहे. भ्राता युधिष्ठिर यांसह सर्व पांडव सकुशल आहेत ना? तुझी प्रथम पत्नी अर्थात भगिनी द्रौपदी ती कशी आहे.  तुम्ही तिची योग्य काळजी घेत आहात ना. कारण सुभद्रेहुन सुद्धा प्रिय भगिनी आहे माझी ती. हे तू पण जाणतोस."

अर्जुनाने कृष्णाकडे स्मितवदन पाहिलं आणि कृष्णाला तो म्हणाला.

जय श्रीकृष्ण

क्रमशः

कथा संकल्पना : प्रसन्न आठवले
२०/११/२०१८