गीत - ऊठ महागणपती ४ व अंतिम

गीत - ऊठ महागणपती ४ व अंतिम 

तुझ्या कांतिसम रक्तपताका पूर्वदिशी फडकती
अरुण उगवला, प्रभात झाली, ऊठ महागणपती ll धृ ll

सूर्याआधी दर्शन घ्यावे तुझे मूषकध्वजा
सुभद सुमंगल सर्वाआधी तुझी पाद्यपूजा
छेडुनि वीणा जागविते तुज सरस्वती भगवती ll १ ll

आवडती तुज म्हणुनि आणिली रक्तवर्ण कमळे
पांचमण्याच्या किरणांसम ही हिरवी दुर्वादळे
उभ्या ठाकल्या चवदा विद्या घेउनिया आरती ll ३ ll

शुर्पकर्णका, ऊठ गजमुखा, उठी रे मोरेश्वरा
तिन्ही जगांचा तुच नियंता, विश्वासी आसरा
तुझ्या दर्शना अधीर देवा हर, ब्रम्हा,  श्रीपती ll ४ ll 

गीत - ग. दि. माडगूळकर, संगीत - स्नेहल भाटकर
स्वर - सुमन कल्याणपूर, चित्रपट :  अन्नपूर्णा , राग : भूप देसकार 

या पाचूच्या मण्यांतुन प्रकाशकिरण गेल्यावर त्याचा प्रकाश ज्या सुंदर रंगाचा दिसेल अश्या त्या किरणांच्या रंगासमान असलेली हिरवी दुर्वादल आणली आहेत. दुर्वादल अर्थात तीन दल असलेली एक दुर्वा अश्या दुर्वांसुद्धा खास निवडून आणल्या आहेत.  चवदा विद्यांचा कारक अर्थात जन्मदाता एकप्रकारे, त्या चवदा विद्यारूप तुझ्या कन्यका तुझ्यासाठी पूजेच पंचारतींचं  ताट घेऊन , देवा तुमच्या जागे होण्याची प्रतीक्षा करत उभ्या आहेत, तेंव्हा आता जागे व्हाव महागणपती.

बालगणेशाच्या जन्माची कथा , त्याचं हत्तीचं मस्तक आणि त्यामुळे त्याला लाभलेले सुपासारखे कान, याच कानावरून त्याच्या अनंत नावांपैकी एक शूर्पकर्ण. अश्या शूर्पकर्णका. त्याच गजाचं मुख असलेल्या गजमुखा.  मोरया गोसावी यांच्या भक्तीने प्रसन्न होऊन मोठ्या सन्मानाने त्यांचं नाव धारण करणाऱ्या मोरेश्वरा, स्वर्ग पृथ्वी आणि पाताळ या तिन्ही जगाचा  नियंता अर्थात कर्ता धर्ता व हर्ता ह्या तिन्ही रुपात तूच तारक आहेस. तूच या विश्वालानव्हे तर समस्त ब्रह्मांडाला आसरा आहेस. 

अस म्हणतात की तिन्ही देव म्हणजे ब्रम्हा, विष्णू आणि महेश यांची उत्पत्ती ही या गणेशातून झाली. पार्वती पुत्र गजानन हा त्याच आद्य गणेशाचं अवतार होता. मुळात गणपती हा गणेश पूर्णावतार अर्थात मूलरूप आहे. संपूर्ण विश्वाची व तिच्या चालनासाठी तीन देवांची उत्पत्ती त्यातून झाली अशी  कथा गणेशपुराणात आहे. याच आदीरूप गणेशाला मनोभावे पुजून त्याला प्रसन्न करून आपल्या पुत्ररूपात येण्याची प्रार्थना केली. 

अर्थात पार्वती मातेवर प्रसन्न झालेल्या गणेशाने ती तात्काळ मान्य केली. पण सांगितलं की मी मुळंरूपात तुझ्या कडे न राहता गज आनन अर्थात गजाचे आनन म्हणजेच मस्तक असलेल्या स्वरूपात राहीन. संतशिरोमणी तुकाराम महाराज देखील याची साक्ष एका अभंगात देतात, ते लिहितात 

ओंकार प्रधान रूप गणेशाचे 
हे तिन्ही देवांचे जन्मस्थान

यात शेवटी सांगतात की

तुकाम्हणे ऐसी आहे वेदवाणी
पहावी पुराणे व्यासांचीया 

म्हणजेच हा ओंकारारूपी गणेश हेच तिन्ही देवांच जन्मस्थान आहे आणि हे मी सांगत  नाहीये तर ब्राम्हदेवांचे चारी वेद व व्यासांची अठरा पुराणं याची साक्ष आहेत त्यात शोधून पहा. म्हणूनच हे महागणपती तुझ्या दर्शनास्तव तुझे पुत्ररूप असलेले ब्रम्ह, हर म्हणजे भगवान शंकर आणि श्रीपती म्हणजे महाविष्णू हे अधीर झाले आहेत. 

तेंव्हा देवा तुम्हांला नम्र प्रार्थना आहे की उठा, जागे व्हा, जगाच्या कल्याणासाठी भक्तपालनासाठी. 

© संकल्पना व लेखन : प्रसन्न आठवले 
०१/११/२०१८