गीत रामा रघुनंदना याच विश्लेषण भाग ४
गीत : ग दि माडगूळकर
संगीत : दत्ता डावजेकर
गायिका आशा भोसले
चित्रपट सुखाची सावली
रामा रघुनंदना
आश्रमात या कधी रे येशिल,
रामा रघुनंदना
मी न अहिल्या शापित नारी
मी न जानकी राजकुमारी
दीन रानटी वेडी शबरी
तुझ्या पदांचे अखंड चिंतन,
ही माझी साधना
पतितपावना श्रीरघुनाथा
एकदाच ये जाताजाता
पाहिन, पूजिन, टेकिन माथा
तोच स्वर्ग मज, तिथेच येईल
पुरेपणा जीवना......
पुढे ती सांगते आपण आयुष्यात काय केलय. फक्त आणि फक्त, हे रामा, तुझ्या येण्याच्या मार्गाची , तुझ्या येण्याच्या चाहुलाची, तुझ्या दिसण्याची, तुझ्या नसून असण्याची सतत वाट पहात होते. तू येणार हे मला माझे गुरू महर्षी मातंग यांनी आधीच सांगितलं होतं. तेंव्हा पासून प्रत्येक घटिका, पळे नव्हे प्रत्येक क्षण फक्त तुझ्या पावलांचं चिंतन , फक्त तोच ध्यास , त्याचीच आस आणि तेही अखंड, अष्टौप्रहर, अविरत, अहर्निश या देहाला, या मनाला नव्हे तर अनंतरातम्याला लागला होता. एकच छंद तुझ्या नामाचा , तुझ्या भेटीचा या जीवाला लावून घेतला मी. पण हे माझं सद्भाग्य म्हणून ही बुद्धी मला झाली , नव्हे तूच मला ही सुबुद्धी दिलीस. यात कोणताही जोर वा जबरदस्ती कोणी केली नव्हती. मला तुझं फक्त एकवार दर्शन व्हावं याचसाठी हा अट्टाहास जीवाला लावून घेतला मी.
या जीवाची आस , हे रघुनाथा, आता सर्व गात्र गलीत झालीत. शरीर थकत चाललंय आणि देह झिजून गेलाय. केवळ हे रघुनाथा तुझ्या दर्शनासाठी जीव जगवलाय. म्हणून माझ्यासारख्याच अनंत पतित , दीन आणि पापी जीवांच्या त्राता असलेल्या रघूनंदना, रामराया, एकवेळ अगदी एकदाच दर्शन दे रे. या वेड्या जीवाची पापमुक्त होण्यासाठी आणि तुझ्या पतितपावन ब्रीद रक्षणासाठी तरी एकवार ये, इतकाच आर्जव तुझ्या चरणी करते, माझ्या रामराया, दयाळा.
एकदाच येऊन जा. जाताना ये , इथूनच तू पुढे जाणार आहेस. माझ्या गुरूंनी मला सांगितलंय की तू इथून पुढेच दक्षिणेला जाणार आहेस. एवढं एकच कर जानकीवल्लभा फक्त थोडीशी वाट वाकडी कर. मी जाणते तू चराचराचा स्वामी आहेस, त्रिभुवनीचा नाथ आहेस. तुझ्यासाठी हे कष्ट एका वेड्या, तुझी आस धरून श्वास मोजत असलेल्या, शबरीसाठी काही फार कष्टदायक नसेल. कारण अणुपासून ब्रह्मांड होण्याची शक्ती तुझ्यात आहे, रामा, रामचंद्रा, इतकंच कर रे माझ्यासाठी, करशील ना, नव्हे करशीलच हे जाणते मी.,
तू आलास की माझं फार मागणं नसेल रे. फक्त तुला डोळे भरून पाहीन, तुझ्या चरणांवर हा देहाचा शीर्ष भाग, हे मस्तक, टेकविन. कारण मी जाणते तोच माझा, नव्हे माझ्या सारख्या अनंत भक्तांचा, स्वर्ग आहे. त्यापुढे वास्तवातील स्वर्गदेखील तुच्छ आहे. त्यादिवशी मला तुझे चरण दिसतील, मी माथा टेकिन आणि स्वर्गसुखाची अनुभूतीही त्या चरणांपाशी येईल मला.
समस्त जीवन जो ध्यास घेतला, जी आस या जीवाला लावली, ज्या नामापाठी तहान भूक हे तुच्छ मानलं, फक्त गुरुशब्दावर विश्वास ठेवला त्या सर्वांची इतिकर्तव्यता, त्या चरणांपाशी आल्यावर , त्यांना माथा टेकून जवळ केल्यावर नक्की असेल याचा मला दृढ विश्वास आहे. तेंव्हा हे रघुनंदना तू फक्त एकदाच येऊन या पापी, दुरात्मा असलेल्या शबरीचा, तिच्या पापांसकट स्वीकार कर आणि मला कृतकृत्य कर. हे रघुनायका इतकंच मागणं तुझ्या चरणांवर आहे या शबरीचं.
© संकल्पना आणि लेखन : प्रसन्न आठवले
१६/०९/२०१८
Comments
Post a Comment