Skip to main content

Posts

Showing posts from 2016

उमलत्या जाणिवा

उमलत्या जाणिवा  आंम्ही रडून स्वतःचे जग निर्माण करण बंद करायचं ठरवलंय  उधळून द्यायचं ठरवलेत पुष्पगुच्छ खोट्या आश्वासक स्तुतीचे  बाद केलेत  विरोध होणाऱ्या आमच्या जाणिवाना मुद्दाम  आणि मुद्द्याची लढाई वेळ प्रसंगी गुद्द्यानी लढायचं ठरवलंय  अनेक प्रश्न हाताळू शकणार आमचं डोकं नेमकं त्याच वेळी  का बंद पडत हा विचार करायचा आणि भूल सुधारायची  उगाच उसंत नाही द्यायची वाऱ्याला सुद्धा फिकीर करायची आमची  वागणंच जर सुधारायचं तर ते दोन्ही बाजूनेच व्हाव हे आता पक्क  अन्यथा वाट शोधा आपली जग आहे खूप मोठं मुद्दाम जरी  फिरायचं ठरवलं तरी शुद्ध मिळतील आमच्या जाणिवाना आकाश नवं  म्हणूनच सुमार आयुष्य झोकून द्यायचं ठरवलंय आणि ठरवलंय  नवीन जगात नवे पंख मिळतील जाणिवांना तिथे विहारायच  मजेत भराऱ्या घ्यायच्या निर्भेळ सुख जिथं मिळेल तिथे.                                                 ...

कवडसा ३१

कवडसा ३१ (जसा भीषण समरात विजय, तप्त ग्रीष्मात शीतल वर्षाव ,  तसा घोर तिमिरात चंद्रप्रकाश म्हणजेच कवडसा)   कहाणी एका संघर्षाची सुरु …३१ स्टाफ शीतल ला रूम मध्ये आणून सोडतो आणि आशाताई सर्व तयारी झाली याची खात्री करून मुलाला फोन करतात. इकडे शीतल थोडी उदास असते कारण आता योगेंद्रची भेट कधी होईल हे सांगता येत नव्हत. पणएक समाधान होत कि निदान त्याचा फोन नं  तरी मिळाला होता.  याच विचारात ती असताना अचानक आईचा आवाज  तिच्या कानी पडतो. आशाताई :  अग चल निघायचय लवकर, विचार कसला करतेस आता  शीतल : (पटकन तन्द्रि भंग होऊन) अं अं .... हो मी तयारच आहे  आशाताई : कसल्या विचारात होतीस. अग 3 वेळा हाक मारली मी .  शीतल : काही नाही हे दोन  महीने कसे गेले त्याचाच विचार करत्ये.   आशाताई : आता नको विचार करुस. आता पुढचा विचार कर शीतल : आता आपण, ........   आशाताई : आता तू आमच्या घरी येतेस. तिथे तू पूर्ण बरी होइ पर्यन्त राहाशील. मग तुझ्या घरी  शीतल : अग पण......   आशाताई तिच्याकड़े रागाने बघतात  श...

जगण्याचा अर्थ

जगण्याचा अर्थ  मनाजोगतं मिळत नाही म्हणून रुसण्यात अर्थ नाही  मिळेल तेच स्वीकारण्यातसूद्धा कसलाच स्वार्थ नाही  कधीच काही मिळालं नाही म्हणून निराश होऊ नका  चंद्र हाती नाही आला म्हणून काजवाहि सोडू नका  उगाच काही जगत आहोत अस वाटून घेऊ नका  सुमार आयुष्य म्हणजे काटेच असं काही समजू नका  तूझे ते दुःख आहे दूसर्याचे ते सोप्पे असं नसत आयुष्याभर प्रत्येकाला कधीच मध मिळत नसत  म्हणून आला प्रत्येत क्षण  तू झाच समजून जग तू  मिळणार्या   प्रत्येक संधीच सोन करून सोड तू  तू झा तूच आहेस आणि  तू झच कर्म  तू ला फळेल  जे धान्य पेरशील तू तेच उगवून हाती मिळेल  म्हणून उगाच आधार तू नको शोधूस भलत्याचा  एक ध्येय एक विचार मार्ग नकोच पाळत्याचा  सुटतील सर्व कोडी उघडतील सर्व दार नक्की  तू झं कर्म कर तू फळ मिळेल देतो खात्री पक्की  कवी : प्रसन्न आठवले 

राधिका

आज इक शामभरी राधिका की आर्तता और प्यार की पुकार इक अनोखी अदा राधिका की शाम के प्रति रखता हूँ : हर घूंट में है राधिका हर घूंट में है शाम भी मनको जो है लागी लगन हर पल नये नीत शाम भी आये गये कितने ही युग कितने बरस है बीतते लगी है जो ये मनमे लगन हर ओर है अब शाम ही तुम जो न देखो सांवरे मन ये तुम्हेहि ढूंढता जो ना मिले जग में कहीं मेरे मन में है अब शाम ही ऐ सांवरे बंसी तेरी करती लता तरुवरको मुग्ध मनमे मेरे बजती है ये मेरे साथ है धुन शाम की मैं बावरी कान्हा तेरे बस एक झलकी देखने पर है पता नटखट हो तुम हो सामने सुब शाम ही ये मंजिरी ये मोरपंख ये है तुम्हारे रूप में   पर मैं जो जानू, जानो ना तुम चारो तरफ है शाम ही ये सांस चलती है जो बस हर नस तुम्हे है पुकारती आये गये सावन कई एक धार प्यार की शाम ही इक अंजुरी भर देदो मुझे झलके तुम्हारे रूप की   नैनो में हो दिलमे भी हो बस राधिका के शाम भी                          कवी: प्रसन्न आठवले

सूर्यस्तुति

आज सूर्यस्तुति उर्जावर्धक तिमिरनाशक  जगताचा स्त्रोत आधार  आणि सर्वस्वच  तेजाचा मूर्तिमंत आविष्कार अवतार : नवग्रहाचा राजा रवी तू सहस्त्ररष्मी उदया स्वामी सकलांचा देवा ऊर्जाजनक जगी या  ।। मंगलमय हो तुझे आगमन संहारी तिमिराया उदयाचलि तू येसी जगता आशीर्वच हां द्याया ।। आरम्भाचि तुझी कीर्त ही जीवन तू जगती या ।। उभे समोरि सर्वस्वच् हे स्तुती पठणे करण्या अमोघाचे तेज तू भुवरी सजीव सारे जगण्या ।। भौमाचा तू वरदहस्त हो संकटकाळी तरण्या अवघे मंडल ग्रह तारे हे फिरती दृष्टि पडण्या ।। त्रिदेव ज्यासी  पूजती मीही नत हो  वन्दन करण्या ।।                                                       कवी: प्रसन्न आठवले

आठवणी लहानपणच्या दिवाळीच्या

आठवणी लहानपणच्या दिवाळीच्या  आज जे पन्नाशीत आहेत त्यांच्यासाठी आजचा दिवस खुप वेगळ्या आठवणी घेऊन येतो. आठवणी आपले फटाके भावण्डाबरोबर शेयर करण्याचा  आठवणी पहिला बॉम्ब कोणी फोडायचा आठवणी चाळीतल्या दिवाळीच्या आठवणी एकत्र फटाके फोडण्याचा आनंद आठवणी फराळाच्या आठवणी न फुटलेल्या फटाक्यांना गोळा करून त्यांची दारु काढून ती पेटवण्याच्या आठवणी पायाला फटाका लागला ....... तरी ते घरी न सागण्याच्या कारण घरी बसवल तर फटाके कोण फोडेल आठवणी नवीन कपड्यांच्या आनंदाच्या आठवणी हां आनंदाचा खजिना आयुष्यभर जपण्याचा आठवणी लहान पण आनंद महान अश्या आठवणीनी युक्त आणि वर्तमानात जगण्याचा वेगळा आनंद देणारी दिवाळी लक्ष लक्ष सुख घेऊन घरी येवो हीच सदिच्छा आणि शुभेच्छा प्रसन्न आठवले परिवार आप्तेष्ट आणि मित्र मंडळी आनदमय आणि ब्रम्हमय दिवाळी

फड़के रोडची दिवाळी पहाट

ख़ास फड़के रोड प्रेमींसाठी लिहिलेली  दिवाळी पहाटेवर कविता तरुणाईचा उत्साह आणि सळसळता जल्लोष  म्हणजेच डोंबिवली  फड़के रोडची दिवाळी पहाट दिवाळीच्या दिवसांचा आनंद आणि थाटमाट  म्हणजेच डोंबिवली  फड़के रोडची दिवाळी पहाट दिव्यांची रोषणाई आणि प्रकाशाचा झगमगाट म्हणजेच डोंबिवली  फड़के रोडची दिवाळी पहाट रंगांची उधळण नवलाईची बहार गाती भाट  म्हणजेच डोंबिवली  फड़के रोडची दिवाळी पहाट गणेश मंदिरात दर्शनासाठी गर्दीची लाट  म्हणजेच डोंबिवली  फड़के रोडची दिवाळी पहाट कार्यक्रमाचि रेलचेल आणि सुरांची सुरावट  म्हणजेच डोंबिवली  फड़के रोडची दिवाळी पहाट मुंग्यानाही शिरायला जिथे मिळत नाही वाट  म्हणजेच डोंबिवली  फड़के रोडची दिवाळी पहाट दरवर्षी पुढील वर्षाची पाहायला लावते वाट  म्हणजेच डोंबिवली  फड़के रोडची दिवाळी पहाट                     ...

पाहिली कविता

कविता ये माझ्या कविते ये  ये माझ्या कविते ये ।।धृ ।। सरसरून ये भरभरून ये सळसळून ये  वर्षा सारखी  शिशिरासाराख्री ये  बहरलेल्या वसंतासारखी ये  शृंगारिक रसासारखी ये मोहरलेल्या गुलमोहरासारखी ये  अम्रपल्लवा सारखी ये पिंपळ पानासारखी ये ।।१।। ये माझ्या कविते ये  ये माझ्या कविते ये ।।धृ ।। तळमळून येउ नकोस कळवळून येऊ नकोस  ग्रीष्मा सारखी येऊ नकोस वैशाखा सारखी येऊ नकोस  उफाळलेल्या समुद्रा सारखी येऊ नकोस  घोंघावणाऱ्या तुफाना सारखी येऊ नकोस ।।२।। ये माझ्या कविते ये  ये माझ्या कविते ये ।।धृ ।। शांत सागरा सारखी ये शीतल झुळुके  समान  ये  तांडवा सारखी येऊ नकोस उत्ताना सारखी येऊ नकोस  समाधिस्थ महेशा सारखी ये ध्यानस्थ र्हुशिकेषा सारखी ये  पाटीवरील शारदे सारखी ये वक्रतुंड मोरया सारखी ये ।।३।। ये माझ्या कविते ये  ये माझ्या कविते ये ।।धृ ।। विणे सारखी ये झंकारत   घंटे सारखी ये नादावत  तबल्या सारखी ये थिरकत मृदुंगा सारखी ये वाजत  सतारीच्या बोलासारखी ये घुन्घरांच्या पावलांनी ये  मंजूळ बासरी सारखी ये...

नमन मातृभूमि

उगाच का रे सोडशी मुला तू हात हा मायेचा मातृभूमीला वंदन करण्या शीर भेट देण्या अनेक असतील आईला या लेकरे तरीही मी जर ना केले इति तर मग करे न कोणीही तुझे पाय तर सोडून जातो संकटा...

हिन्दुस्थान झिंदाबाद

कश्मीर तो यारों अपनाही है बात को आगे करना है भारत की फौजों को अब तो पाकिस्तान मिटाना है बहोत हो चुकी खुनाबान्दी बहोतही आसूं पोछ लिए अब करोड़ो भारतवासी एकही गीत को गाना है भारत की फौजों को अब तो पाकिस्तान मिटाना है उमड़ रही हर दिलसे यारो शोर तो इक इक बातों का  दिलकी इस चीख को अबतो उनके कान सुनाना है भारत की फौजों को अब तो पाकिस्तान मिटाना है हर जर्रे में आग लगी है हर पथ्थर अंगारा है  खोलदो सारे बन्द कवाडे सरहद पार अब जाना है  भारत की फौजों को अब तो पाकिस्तान मिटाना है निद्रा में मरता है सैनिक जो फौलादी निडर है अब उनकी तो नींद को लोगो समय समेत मिटाना है भारत की फौजों को अब तो पाकिस्तान मिटाना है अब तो हमें कदम कदम पर जागृत होकर रहना है उठा आसमान जगी है धरती अब  जमीर जगाना है भारत की फौजों को अब तो पाकिस्तान मिटाना है होगी यारो देश में होली और दिवालीके जशने युद्ध खड़ा है सर पर अबतो पहले खून खिलाना है भारत की फौजों को अब तो पाकिस्तान मिटाना है हर फौजी तैयार है यारो सेना खड़ी  हत्यारों सम जनता को अब नेत...

खिलती कली का फूल बनना

एक कली के फूल बननको देख कवी की कल्पना की उड़ान  एक कवि कल्पना : कुसुमकली इक बड़े सवेरे खोल रही थी पलके उसका अब था तय हुवा के बने फूल वो खिलके उसके पंखों ने था खोला  बंध हर पंखुडिका भोर भी शायद ठहरी थी उसकी कोशिश को देखा उधर उड़ रहे  पक्षी सारे  भी ठहरे  मिलने को बड़े सवेरे हवा भी जैसे रुक  कर चलती देखो हर पंखुड़ी खोल रही थी बाहे अपनी धीरे उनके इस कोशिश को देख हरियाली भी फहरे हर जगह हो मानो जैसे उसका ही चर्चा सा  अब तो उसकी पंखुड़ियोंको आया जोर जरासा अलग हुई जब हर पाती और खिलते फूल को देखे सूरज ने भी बाहर आकर रंग भर दीये जैसे अब कली इक फूल बन गयी खिलाहुवा रंग पाया उसकी सुंदरता को तो हर कोई है सहराता ये तो बात है यारो बस मैं एक फूल की कहता  ऐसा रोज नजारा देखा कवि का मन है बहता                                    ...

तू पावसाळी मेघ

तू पावसाळी मेघ मी वर्षेतला शहारा तुज वीण प्रेमा आपुल्या येईल का रे मोहरा तू पावसाळी ..... तू रात्र मी निशिगंध तो तू बकुळ मी रे गंध तो तू श्यामवर्णी श्याम तो अन मी तुझी रे बनसरा ...

ध्यानी तुझ्या

ध्यानी तुझ्या ध्यानी तुझ्या आहेचना स्वप्नि तुझी संवेदना  हसुनि प्रिया तुज पाहते माझ्या मनी आहेसना ध्यानी .......... तू राजसा नेलेस रे हे मन तुला जे वाहिले हां जीव उरुनी राहसी सर्वस्व तुज मी वाहिले माझ्याच असती ज्या खुणा सर्वात त्या तू माईना हसुनि ........ जे वेड लावून पाहिले ते हास्य मज तू दे सखे जाणीव स्वप्नि पाहतो तो भास तू प्रतिमेत दे तू जे मला मन वाहिले त्याचे मुके पण जाईना ध्यानी तुझ्या सखया तुझा स्वप्नि तुझी या मूर्तना या जीवनी यावेस तू हे वाटते आता सख्या  मनमन्दिरी असतोस तू जाणीव वेडी हो सख्या जे स्वप्न डोळा पाहिले ते पूर्ण तू करशीलना हसुनि  ........                                  प्रसन्न आठवले

प्रभात

भोर का विभोर है प्रभात का समय धरा सुनहरी परख ओढ़कर सज रही वसुंधरा लालिमा ललाटपर पूरब दिशा की मांग में हरेक कण खिला खिला गगन पवन के संग में ये पक्षी है आवाज दे सजा निसर्ग बोलते...

कविता एक प्रवास

मनात सुर जुळला की येत आपोआप शब्दशृंखला जुळल्या की मग जमते गाठ तार तार जोड़लि जाते पाकळ्या जुळतात लिहित जात मन नावापुरती असतात बोट स्मरत नसेल तरीही लिहिल जातच हाताने नाळ ...

रूपेरि गोफण

वसंतातले तुझे रूपेरि गोफण नजरेचे मला बांधुनि ठेवती भिवई तीर धनुरेचे तुझे हास्य सखी निर्मल जल हे वाहुदे सहवे त्या धारेसम मनी अनामिक ओढ़ ही  जाणवे दर्शन व्हावे मधुर तुझ्य...

सोनसकाळी

सोनसकाळी नदी किनारी भेटाया तू यावे वेड लावले जीवास तू माझे होऊन जावे सोनसकाळी ......... मधात भिजली फुले दाटली अलिंगती भ्रमराते  धुंद शर्वरी नाद मधुर तो हिरवी हिरवी शेते अश्या...

दिल के तार

सांसोसे तेरे चलते है मेरे दिल के तार अब बस तू ही अब समझ ले दिलके मेरे इशारे बस तू ही ..... .. तुझे ढूंढने न लगता दिल है जो अब तुम्हारा इक हसरत जो हो पूरी जीवन हो अब प्यारा तेरी बातों म...

एक नाजूक प्रेमकविता

एक नाजूक प्रेमकविता स्वप्न तूझे मज पड़ते सखया सय ती वाटे येते तू माझा मी  तू झीच मनी हे जाणून मी रे असते   स्वप्न  तू झे ....... गंध कोवळ्या पानांचा हां आ तू र मन हेलावे मनी विराजे सदा बाग़ त्या वसंतात तू यावे झुलले हिंदोळी मधुगंधी अन  तू झाच आठव जगते स्वप्न  तू झे ......... विरली मनी या  तू झीच मूर्ति नयनी छबी सदाहे उरले नाही भान काही मज मोद न मजला साहे यावे तू रे या समयी मज  तू ला समर्पित करते           स्वप्न  तू झे ............... कवी : प्रसन्न आठवले

गणेश वंदन पुष्प 3

निघाला स्वये मुषकांच्या अरुढि उरी घेऊनी भक्त भेटी स रूढ़ि उभा ठाकला अंश सर्वेश्वरीचा नमुया सदा भक्तीने श्रीगणेशा चतुरस्र कीर्ति अलौकिक मूर्ति गजाने दिली साजिरि वदनश...

गणेश वंदन पुष्प 2

तव भजना नित्याते करुनी भक्तीने लीन चरणी नित राजी स्वीकृत तू करणे तव महिमा सांगावा भाव पुरे नाम्हा काळाच्या पार तू रे तारिसी सर्वेषां जय देव जय देव विघ्नेश्वर देवा भव सा...

गणेश वंदन पुष्प 4

अमृतमय तव दर्शन देवा तुझी कृपा हां मोहे हेवा अभयकरांची अंगुली धरुनी चरणी तुझिया बसवी स्थानी जय गणराया विद्याध्याता तव मूरत ही वरदे आम्हा जय गणराया ....... भौमाचि तू छाया असश...

तू और तेरे ख्वाब

जिंदगी में ख़्वाबों की कमी नहीं है पर तेरे ख़्वाबों में उनको जगह नहीं है एक ख्वाईश है दिले इंतज़ार की ऐ हसीं तेरे पास आके रुकना बेवजह नही है जिंदगी .......... जरा रुक के चले सांस तो ये अह...

गणेश वंदन पुष्प 1

रसिक जनांची स्वीकृत सेवा वंदन करतो तुज मी देवा प्रथम पुजेचा मान तुम्हाहो गणेश दर्शन करतो देवा देई आम्हा तूच भरवसा काळाचा अगाध महिमा तू जगाताचा स्वामी देवा तुझ्या कृपे...

गणेश आरती

तव भजना नित्याते करुनी भक्तीने लीन चरणी नित राजी स्वीकृत तू करणे तव महिमा सांगावा भाव पुरे नाम्हा काळाच्या पार तू रे तारिसी सर्वेषां जय देव जय देव विघ्नेश्वर देवा भव सा...

तुला पाहिले हसताना

तुला पाहिले हसताना तुला पाहिले हसताना अन फुलांची जशी पाकळी बोलली  तुझे लाजणे भासते हे जणू की जशी चंद्रिका ही नभी चालली  तुला पाहिले ......... तू गाली अशी हाससी मखमली की फिरे पंख हे जणू अंगावरी की  तुला पाहिले ......... तुझे शब्द हे स्पर्शति कान ऐसे  जणु भासते वाजते बासरी   तुला पाहिले ...... तूझी चाल हे हाल करते जीवाचे  हृदयास भासे जणु शर्वरी   तुला पाहिले .........  कवी : प्रसन्न आठवले