तुझी आस

तुझी आस

तू आस की नुसता भास 

तूझ्यातच श्वास गुंतला माझा ।।
हां हात तू देशी साथ 

की हलते पात  झुळुक वाऱ्याची ।।
मी होते धुंद स्मित ते मंद

 मनीचा फंद कैफ तो ये बेहोशी ।।
तो घाट सावरी वाट 

होई तू   काठ, नदी मी येते  रे तुजपाशी ।।
तू लाट किनारी पाट  

धूके ते फाट होउनि येसी रे मजपाशी ।।
तू माझा देह तुझ्यातच काय 

मी मजला हाय हरवूनी  गेले ।।
तू रे आकाश क्षितीजी कास 

मीलनी खास तू ये धरतीशी ।।
मी विणले कोश तूझ्यातच पाश

 मला विश्वास तूझ्या प्रीतीचा ।।

कवी : प्रसन्न आठवले