ओढ अनावर
ती ओढ़ अनावर झाली
शब्दांची प्रतिमा केलि
आतूर मी तुज भेटाया
का उगाच भीति जडली।।
शब्दांची प्रतिमा केलि
आतूर मी तुज भेटाया
का उगाच भीति जडली।।
या ऊरात तूज का धरले
त्या प्रितीस्तव मी उरले
तू उगाच देसी आशा
की मम प्रितीची परीक्षा ।।
त्या प्रितीस्तव मी उरले
तू उगाच देसी आशा
की मम प्रितीची परीक्षा ।।
ती ओढ ….
त्या सागर लाटा गहिऱ्या
क्षितिजात बुडाल्या साऱ्या
त्या दिशा तमी भिजलेल्या
मनी नव्या खुणा थिजलेल्या ।।
ती ओढ …….
त्या दवात पाय भिजावे
अन मनात स्वर उमटावे
तू उल्हासोनि पहावे
मी माझ्यातच न ऊरावे ।।
ती ओढ …।
मी तुझ्या मनात असावे
माझे मीपण संपून जावे
तू रोज पापण्या उघडोनी
हलकेच मला उठवावे ।।
माझे मीपण संपून जावे
तू रोज पापण्या उघडोनी
हलकेच मला उठवावे ।।
ती ओढ …….
तू अवीट मधाची धुंदी
पाउलखुणा स्वच्छंदी
मी भानावर नच यावे
मी तूझ्यात संपून जावे ।।
ही ओढ …
कवी: प्रसन्न आठवले
Comments
Post a Comment