तू

तू

तूला पाहुन बोलते
उगवतीस ग दिशा
डोळे उघड ग आता
रवि येउदे गगनि।।
तूला पाहुन बोलतो
मंद झुळुक वाऱ्याची
वाहू कसा  मी  सांग ग
उभी समोर तू  माझ्या ।।
तूला पाहुन बोलला
अबोलीचा सांजवारा
नको सोडूस मोकळे
अवेळीच  ग तू केस।।
तूला पाहुन बोलल्या
निशिगंधा रातराणी
मंद्र सुगंध ग येतो
तूझ्या अंगांगावरुन।।
तूला पाहुन बोलते
इन्द्रधनु ग आकाशी
बाण सोडू नकोस ग
नजरेच्या चापातून।। 
तूला पाहुन बोलती
ऋतु तिन्ही घाबरुन
आहे द्वाड हां भारिच
तूझा लहरी स्वभाव ।।
तूला पाहुन बोलतो
प्रिये तुझा मी साजण
नको सतावू साऱ्याना
उभा आहे मी साक्षात
तूझ्या नायनांचे ग तीर
ठेव काढून भात्यात।।