कवडसा - 20

कवडसा 

(जसा भीषण समरात विजय, तप्त ग्रीष्मात शीतल वर्षाव , तसा घोर तिमिरात चंद्रप्रकाश म्हणजेच कवडसा)  

कहाणी एका संघर्षाची सुरु …२०……

डॉ गेले आणि तेवढ्यात आशाताई आल्या. 

आशाताई :  अग डॉ राउंड ला गेलेत म्हणे. 

शीतल :  ( त्याना थांबवून म्हणाली)  आत्ताच येऊन गेलेत मला एक रूटीन चेकिंग साठी परत OT  मधे नेतील थोड्या।वेळाने
अशाताई : ठीक आहे तूला भूक लागली असेल ना सूप घेशील का आताच अवि देऊन गेला
शीतल : कधी आला होता , मग मला का नाही उठवलस
अशाताई : अग तू झोपली  होतीस आणि तोहि म्हणाला ताईला झोपू दे
शीतल :ओके मग ठीक आहे.  पण  आता परत आला तर मला उठव नक्की
 

 तेवढ्यात डॉ येतात अशाताईना सांगतात मी शीतल ला जरा चेक अप साठी नेतोय अर्धा तास लागेल अस म्हणून शीतलला म्हणतात चला मी तयारी केलये सर्व आणि सूचक हसतात
तिकडे OT  मधे आधीच योगेन्द्र ला शिफ्ट केलेल असत इकडे शीतल योगेंद्राच्या भेटीची आतूरतेने वाट बघत असते इटक्यात नर्स येऊन सांगून जाते की सध्या शीतलला शिफ्ट करणार नाही.  अशाताई विचारतात काग. नर्स सांगते,  त्या योगेन्द्रची  तब्येत अचानक क्रिटिकल झाली शिफ्ट केल्या नंतर . शीतल खडबडून जागी होते आणि नर्सला विचारते कोण योगेन्द्रची.   आशाताई थोड्या चपापतात,  पण  काही बोलत नाहीत. नर्स फक्त हो म्हणते आणि निघुन जाते
शीतल टेंशन मधे पाहुन त्या विचारतात  की.  अग तू का एवढा विचार करतेस 

शीतल : अग  तस नाही डॉ आता आले होते तेंव्हा सांगत होते की त्याच्या घरचे काही डिटेल् माहीत नाहीत म्हणून टेंशन बाकी काही नाही.
अशाताई फक्त होकारार्थी मान हालवतात. 

क्रमशः