कवडसा
(जसा भीषण समरात विजय, तप्त ग्रीष्मात शीतल वर्षाव , तसा घोर तिमिरात चंद्रप्रकाश म्हणजेच कवडसा)
कहाणी एका संघर्षाची सुरु …१९……
ती तशीच विचार मग्न होती तेवढ्यात आशाताईनी तिला फोन लावून दिला, हं घे बोल तुझ्या बबडेशी.
शीतल फोन वर बराच वेळ बोलत होती. आशाताईनी मधेच तिचा हात धरला आणि आता बास अस खूणावल. शीतलने फोन ठेवल्यावर आशाताई म्हणाल्या : काय म्हणाली
शीतल: बऱ्याच तक्रारी झाल्यात करून मामा कसा वाईट आहे. मामी किती चांगली आहे. आज तिने डोसे केलेत. काल माझ्यासाठी आइसक्रीम मागवल. मामा नाही म्हणाला आधी, पण मामीनेच त्याला डोळे वटारुन पाठवल.
आशाताई : तो बिचारा का वाईट
शीतल : अग काही नाही सध्या तो तिला कुठे जाऊ देत नाहिये, मी नसल्यामुळे . सर्व मामीच्या परवानगीने चाललय, म्हणून मधेच वृषालीशी पण बोलले म्हणाली हॉस्पिटल मधून तूला इकडेच आणणार आहोत दोन महिने.
एवढं बोलून शीतल ला इतका वेळ दाबून ठेवालेला बांध अनावर झाला. आशाताईनी तिला बसत केल आणि तिचे डोळे पूसून त्या म्हणाल्या
आशाताई : अग त्यात काय एवढं वाईट वाटून घेण्या सारख किती प्रेम आहे तुमच दोघींच एकमेकींवरवर. अगदी मैत्रिणी वाटता.
शीतल थोड़ी शांत झाली तेवढ्यात आशाताई म्हणाल्या मी ज़रा डॉक्टर ना भेटून आले. त्या गेल्या असतील नसतील एवढ्या त डॉ. साठे च रूम मधे आले.
डॉ : बोला शीतल ताई कस वाटतंय.
त्यानी पूर्ण तपासून प्लास्टर नीट बघुन घेतल आणि बीपी चेक केल आणि म्हणाले
डॉ : बोल कसल टेंशन आहे, प्लास्टरच, अग हे 50 दिवस असे निघून जातील.
शीतल काहीच बोलली नाही नूसतीच हसली ते पाहून डॉक्टरांनी ओळखल आणि म्हणाले
डॉ : आता आशाताई नाहियेत् काही सांगायचं असेल तर सांग.
शीतल :(थोड़े आढ़े वेढे घेत)
डॉ : बोलतेस की बोलवू आशाताई ना.
शीतल : काका कस सांगू
डॉ : काका तर म्हणतेस, मग का घाबरतेस बोल.
शीतल : काका तो मघाचा पेशंट, योगेन्द्र पुरोहित, बहूतेक तो मला बघायला आला असावा.
डॉ : म्हणजे तू ओळखतेस त्याला. बर झाल. कारण त्याचा मोबाईल सापडत नाहिये आणि पर्स पाकिट कोणीतरी मारल असाव.
शीतल : हो म्हणजे वर्ग मित्र आहे, तो कॉलेज मधला. नूकतीच ओळख झाल्ये परत. घरचा नंबर काढ़ते मी आणि कळवण्याची व्यवस्था करते.
डॉ : तुला त्याला बघायचय का? आम्ही पण तो शूद्धित यायची वाट बघतोय. पण घाबरु नकोस बाजूच्याच् रूम मधे आहे मी बघतो काही करता आलं तर.,
आणि मग हसून डॉ म्हणाले
भेट बेड टू बेड होईल काय आणि काय योग योगेंद्रचा तो तुला भेटायला आलाय आणि आता तू आधी भेटणार त्याला म्हणजे दोन पेशंटची भेट घडवण्याचा योग आणि भाग्य मला मिळताय
शीतल मात्र मनात खुश होती योगेंद्रची भेट होईल म्हणून आणि हसू पण आल तिला काय योग आहे योगेंद्रच्या भेटीचा.
क्रमशः
Comments
Post a Comment