शहाणपण आणि प्रेम
शहाणपण हे जन्मतः मिळावं लागतं आणि प्रेम हे यौग्य वयात करून व्यक्त व्हावं लागतं . ते नाही जमलं तर पन्नाशीत काय होतं ते मांडण्याचा प्रयत्न केलाय
उपजताच जे आले नाही पन्नाशीत मिळेल कसे
तरुणपणी जे जमले नाही पन्नाशीत जमेल कसे
रांजण शहाणपणाचे आमुच्या
जन्मतः रितेच होते
म्हणून गद्धे पंचविशीत आमुचे
सूत कुठेच जमले नव्हते
शहाणपणाचे सोडा जाऊदे
त्याने काही अडले नाही
पंचविशीतही मग गद्धे राहिलो
म्हणून काही जमले नाही
आता पन्नाशीमध्ये यातील काय जमेल कसे
तरुणपणी जे जमले नाही पन्नाशीत जमेल कसे
तरुणपणी केला विचार तरी
व्हावे शहाणे जमवून अक्कल
फुकाचे ते मंत्र घेऊनि कधीतरी
हाती शेवटी फक्त उरले टक्कल
न्हावीदेखील चकित व्हायचा
केसाचे हे तुमच्या नुसते जंगल
जाऊ दे ते शहाणपण मग
प्रेमात तरी होऊया पागल
खाते हे शहाणपणाचे रिते राहिले ते भरेल कसे
तरुणपणी जे जमले नाही पन्नाशीत जमेल कसे
म्हटले आता जावे दुसऱ्या वाटे
बघावे प्रेम जमते का मज
खूप मारल्या चकरा उद्यानी
कॉलेजातील शोधले मी जग
कुठेच शिजली नाही डाळ ती
नशिबातच नाही जमेल कसे मग
कळेपर्यंत प्रेमाचा मार्ग आम्हाला
पंचविशीचे कधीच सरले ते जग.
पटण्यासाठी काहीच नाही कोणी आम्हा पटेल कसे
तरुणपणी जे जमले नाही पन्नाशीत जमेल कसे
आता शोधात फिरतो दोन्ही गुण
मिळणे कठीण तरी विजेरी घेऊन
पन्नाशीत अनुभवाने कथिले मज
शहाणपण आहे बक्कळ बघ शोधून
म्हटले त्याला आता करू काय मी
हे शहाणपण अन प्रेम शोधून
ज्या गावाचा रस्ता न ठाऊक मज
करू काय माहिती मी घेऊन
अनुभवाचे सार कवितेत सांगतो, हेतू इतुकाच असे
तरुणपणी जे जमले नाही पन्नाशीत जमेल कसे
कवी : प्रसन्न आठवले
३०/०६/२०२०
०८:०६
Comments
Post a Comment