देवळातून देव केंव्हाच पळालाय

।। देवळातून देव केंव्हाच पळालाय ।।

देवळातून देव केंव्हाच पळालाय 

गाभार्याचा ताबा पुजार्यांनी घेतला, तेंव्हाच  तो पळालाय

पूजेचा ताबा उपचारांनी घेतला , 

भक्तीचा ताबा व्यवहाराने घेतला, तेंव्हाच तो पळालाय 

श्रद्धेचा ताबा अंध आणि अपंग श्रद्धेने घेतला,

मंत्रांचा ताबा पठणाने   घेतला ,तेंव्हाच तो पळालाय 

भावनेचा ताबा ढोंन्गाने घेतला 

भावाचा  ताबा देवळा पुढील रांगेने घेतला, तेंव्हाच तो पळालाय

तीर्थाचा ताबा पाण्याने घेतला 

 प्रसादाचा ताबा तबकाच्या किमतीने घेतला, तेंव्हाच तो पळालाय

 मुमुक्षु आणि ज्ञानी  गेले कुठे 

त्यांचा ताबा दक्षिणाधारिणी घेतला, तेंव्हाच तो पळालाय

मग हा देव आहे तरी कुठे 

अजूनही तो गरिबांच्या झोपडीत असतो 

रिकाम् ताट आणि पोट असलेल्या 

 अनाथ अपंग यांच्या नजरेत 

कष्ट करून पोट भरत असलेल्या 

तो  अजूनही वृद्धाश्रमात असतो

 वृद्धांच्यात , आपल्याच  मुलांनी टाकलेल्या 

तो अजूनही असतो ठाण मांडून 

निरागस निष्पाप हास्यात , चिमुकल्या 

हो तो अजूनही असतो वसलेला 

पान फुल झाडात, तुम्ही तोडत असलेल्या 

जा शोधा त्याला एखाद्या सहृदय बाबा वा प्रकाश  यांच्यात 

तो अजूनही वसती करून आहे त्यांच्या सारख्यांच्याच हृदयात

तो अजूनही वसती करून आहे त्यांच्या सारख्यांच्याच हृदयात  

जा शोधा त्याला जा शोधा त्याला जा शोधा त्याला

                            प्रसन्न आठवले