कवडसा
(जसा भीषण समरात विजय, तप्त ग्रीष्मात शीतल वर्षाव , तसा घोर तिमिरात चंद्रप्रकाश म्हणजेच कवडसा)
कहाणी एका संघर्षाची सुरु …८……
योगेन्द्रच्या फोनची वाट पाहून मी आत कामाला गेले. बराच वेळ फ़ोन का आला नाही म्हणून मी सहज
फोन उचलला, तर चार्जिंग संपल होत आणि फ़ोन बंद झाला होता. पटकन फोन
चार्जिंगला लावला आणि थोडासा चार्ज झाल्यावर फोन ऑन केला. आणि मी आत जाऊन
कामाला लागले . मला सारखी खुप रुख रुख लागली होती, की योगेंद्रचा गैरसमज झाला असेल , हीने मुद्दामच फोन बंद ठेवला असावा .
बऱ्याच वेळानंतर फोन का आला नाही, की येऊन गेला , हे बघण्यासाठी म्हणून मी सहज फोन उचलला तर, परत एक मेसेज येऊन पडला होता, व्हाट्सएप्प नंबर वर. " आपल्या ग्रुप मधून तुझा नंबर मिळाला . आणि तीनदा फोन केला . तू उचलला नाहीस, कदाचित कामात असशील अस समजून मी मेसेज पाठवला होता तुला. तो कदाचित मिळाला असेल , पण त्या नंतर तूझा फोनच बंद . कदाचित चार्जिंग संपल असेल, असही असू शकेल. हरकत नाही, मला काही ख़ास व्यक्तिगत काम नव्हतच. एकदा फोन वर बोलण झाल असत , आणि काय काम आहे ते विचारल असतस, तर बर वाटल असत . अर्थात आपण कॉलेज मध्ये असताना कधीच बोललो नव्हतो. म्हणजे कधी तशी गरज भासली नाही. एक गोष्ट मला स्पष्ट आठवते ती म्हणजे , सर्व तूला एक साधी सरळ मुलगी म्हणून ओळखत होते . अर्थात मी पण एक सभ्य व साधा म्हणूनच जगजाहिर होतो. I guess , मला तू अजूनही त्याच इमेजने ओळखत असावीस .
वाटल होत की बोलणं झाल्या वर, किंवा झाल असत, तर विचारशील, इतक्या वर्षांनंतर बुवा तुझ काय काम आहे आणि तेपण माझ्याकडे . हे तरी जाणून घेता आल असत तुला . अर्थात् तुझहि कदाचित बरोबर असेल म्हणजे फोन न घेण्या मागे, तुझीही काही बाजू असू शकेल. मी एकांगी विचार करण योग्य नाही. पण मी जे वाटल ते बोललो स्पष्ट . कारण मनात ठेवल, की , उगाच खात. त्यापेक्षा स्पष्ट बोललेल चांगल, अस आपल माझ मत आहे. त्यावेळचा मी खूप लाजरा बुजरा होतो, as you know me , पण आताचा मी खूप स्पष्ट बोलणारा आहे . अनुभवातून झालेला स्वभावातील बदल. असो . पण ते आपल बोलण झाल असत तरच तुला कळल असत. आणि तुझी काय बाजू आहे ते मला कळल असत.
बऱ्याच वेळानंतर फोन का आला नाही, की येऊन गेला , हे बघण्यासाठी म्हणून मी सहज फोन उचलला तर, परत एक मेसेज येऊन पडला होता, व्हाट्सएप्प नंबर वर. " आपल्या ग्रुप मधून तुझा नंबर मिळाला . आणि तीनदा फोन केला . तू उचलला नाहीस, कदाचित कामात असशील अस समजून मी मेसेज पाठवला होता तुला. तो कदाचित मिळाला असेल , पण त्या नंतर तूझा फोनच बंद . कदाचित चार्जिंग संपल असेल, असही असू शकेल. हरकत नाही, मला काही ख़ास व्यक्तिगत काम नव्हतच. एकदा फोन वर बोलण झाल असत , आणि काय काम आहे ते विचारल असतस, तर बर वाटल असत . अर्थात आपण कॉलेज मध्ये असताना कधीच बोललो नव्हतो. म्हणजे कधी तशी गरज भासली नाही. एक गोष्ट मला स्पष्ट आठवते ती म्हणजे , सर्व तूला एक साधी सरळ मुलगी म्हणून ओळखत होते . अर्थात मी पण एक सभ्य व साधा म्हणूनच जगजाहिर होतो. I guess , मला तू अजूनही त्याच इमेजने ओळखत असावीस .
वाटल होत की बोलणं झाल्या वर, किंवा झाल असत, तर विचारशील, इतक्या वर्षांनंतर बुवा तुझ काय काम आहे आणि तेपण माझ्याकडे . हे तरी जाणून घेता आल असत तुला . अर्थात् तुझहि कदाचित बरोबर असेल म्हणजे फोन न घेण्या मागे, तुझीही काही बाजू असू शकेल. मी एकांगी विचार करण योग्य नाही. पण मी जे वाटल ते बोललो स्पष्ट . कारण मनात ठेवल, की , उगाच खात. त्यापेक्षा स्पष्ट बोललेल चांगल, अस आपल माझ मत आहे. त्यावेळचा मी खूप लाजरा बुजरा होतो, as you know me , पण आताचा मी खूप स्पष्ट बोलणारा आहे . अनुभवातून झालेला स्वभावातील बदल. असो . पण ते आपल बोलण झाल असत तरच तुला कळल असत. आणि तुझी काय बाजू आहे ते मला कळल असत.
तरी पण तू फार विचार करून, बुद्धिला तुझ्या ताण
देऊ नकोस.
माझ काही फ़ारस महत्वाच् काम नव्हतंच. फक्त एक आमंत्रण द्यायच होत. आपल्या फाइनल इयर
च एक गेट टूगेदर करण्याच् ठरवलय, पुढल्या महिन्यात २१ तारखेला. आणि तेही तुमच्याच नाशिक मध्ये. (तू नाशिक मध्ये असतेस हेही ग्रुप मधूनच कळल ). त्याच गेट टुगेदर च आमंत्रण पर्सनली बोलून देता आल असत,
तर खुप आनंद वाटला असता. Any ways, the wish is yours and so the will is,
only yours.
जर तुला वाटल यावस् किंवा बोलावस वाटल, म्हणजे आजच लगेच असा
आग्रह नाही माझा , तर कधीही मेसेज कर एक मित्र म्हणून आणि जूना सहपाठी, हा हा…. , म्हणजेच एक
कलीग म्हणून, तर मला आनंद होईल, हे निश्चित . बाकी जर बोलण झाल तर बोलूच.
अन्यथा तुझ्या पुढील आयुष्यासाठी व्यक्तिगत माझ्या तर्फे आणि सर्वां तर्फे खुप साऱ्या शुभेच्छा.
तुझा मित्र योगेन्द्र पुरोहित. C U and Take Care always."
तुझा मित्र योगेन्द्र पुरोहित. C U and Take Care always."
क्रमशः
Comments
Post a Comment