।।वंदन ।।

।।वंदन ।।

मी प्रतिभेचे देणे तूजला पुन्हा मागतो
शारदे तूला वन्दितो तूला प्रार्थितो  

हे गजवदना हे गणराया हरसूता मोरया
आता दे मज शब्द सम्पदा माथा ठेवितो

लाख चूका घ्या उदरामाजी हे दीन घना
गौरीसुता हे तू स्वामी तूजला प्रार्थियतो

विद्येचा तू धाता तू तर आद्य प्रदाता रे
दे मज ठायी शब्दखाण ती हर हर ओमकारा

तुझ्या वीना ही वाणी मुकच मुषकवाहना
शरदातिरि तूझ्या मंदिरि दास मी आहे तूझा 

हेदेवी तू कृपावंत हो स्फूर्ति सुधा हो जरा
करुनी वंदन ठेवुनि मस्तक तव चरणी माते

तूझ्या कृपेचा प्रसाद देसी विश्व तूझे भासते
तू असशी तर जिंकून घेईन शब्दांची जननी

आता ठेवून मस्तक पायी रुधिरार्पण करितो
आता विनवूनी तूज चरणावर एक मागणे माझे

माझ्या हातून कोंणाला  नच त्रास कधी होऊदे
त्यांच्या हास्या साठी माझे सर्व जीवन वाहूदे

कोणा  कधी नच निराश करी मी वचन तूला दिधले
मम प्रतिभेचा सागर सारा त्यासाठी खर्चूदे
त्यासाठी खर्चूदे त्यासाठी खर्चूदे त्यासाठी खर्चूदे

कवी : प्रसन्न आठवले