उत्तर

उत्तर

अथांग समुद्र मनाचा पसरुन वाट धुक्यातून शोधे कोणी
निळ्या निळ्या या जळा मधुनिया खोली त्याची शोधे कोणी
कुठे निवारा कुठे किनारा कुठे कवाडसा शोधे कोणी
कुणा इथे का सुख मिळते हे  उत्तर शोधून पाहे कोणी 

उगा जीवा का त्रागा कोणा का नच रस्ता सापडतो मग
कुणी उगीच हां विचार करतो साथ लाभली का न पुरेशी
कुणी कधी हे जाणून घेण्या प्रश्न विचारी मनास आपुल्या
समुद्र तरी तो कुठे कुणाला उत्तर देण्या हाती येतो

उरे काही का नसे शेवटी हे नच कोणा कळते कधीही
तरी पुन्हा ती भटकंती रे करसी मिळण्या उत्तर केवळ
कोणा वाटे मज का साथी नसे भेटला आयुष्याचा
कोणा वाटे असे भेटला पण का सोडुनि गेला लवकर

कुणी शोधतो अनेक साथी वाटे त्याने उत्तर मिळते
कुणी फिरे मग दारोदरि भटकंती ती प्रश्ना पायी
असे कुणाला ठाऊक उत्तर याचे ते या वाटे सुखीवर
पण मग त्याना असे वाटते उत्तर नसते तर किती गम्मत

कुणी मानतो की जग मिथ्या कुणी म्हणे हे आहे सर्वची
कुणी अडकले सगुण नी निर्गुण या चर्चेच्या फेऱ्यामध्ये
एकच आहे याचे उत्तर कुणी एक ना सुखी  जगती रे
उत्तर शोधून जन्म कशाला वाया जाऊ देतो तू रे

जग ज़ग हे उत्तम जैसेे तैसे राहुदे  रे तू पण
सोड जीर्ण ती शाल शरीरि देसी फेकून कर्म उरे मग
कोण तुझा तो होता तोवर राही तुज पाशी हां योगच
असे किती रे देह सोडिले उत्तर याचे शोध काधितरी

मग तू उन्नत होसी जन्मी तुला न काही करणे शेवट

कवी: प्रसन्न आठवले