आध्यात्म विराम ५

आध्यात्म विराम ५ (नवीन लेखमाला)

कालच्या विषयात पुढे जाताना, अजून थोडं खोलात जाऊया. काही जीव, हे आत्ममार्गात, अग्रेसर आहेत, हे ईश्वर किंवा ईश्वरी अंश जाणत असतात. अश्या जीवांच्या मार्गात आलेली, दुःखे, संकटं, अडथळे, अडचणी हे त्यांच्या आत्मिक प्रगतीतील पायऱ्या आहेत, हे ईश्वरी व्यवस्था जाणून असते. असे देहधारी जीव, त्यातून यशस्वी पणे जाण्यास सक्षम असतात. म्हणून अश्या जीवांना,सहाय्याची आवश्यकता नाही, याची जाण सद्गुरुना असते. 

म्हणूनच, सद्गुरू त्यांना सहाय्यार्थ क्वचित येतात. असे जीव अनेकदा म्हणताना आढळतात की, मला कधीही देव सहाय्य करायला येत नाही. पण हे अर्धसत्य आहे, याची त्यांना त्यावेळी, जाण नसते. उरलेलं अर्धसत्य हे आहे की ईश्वर, ब्रम्हांडातील प्रत्येक जीवाप्रमाणेच, यांच्याही पाठीशी असतोच. पण फक्त साक्षी असतो. अत्यंत अपवादात्मक परिस्थितीत त्यांना आवश्यक तितकेच सहाय्य, ईश्वर आपल्या अंशरुपात करतोच करतो, हे निर्विवाद सत्य आहे . 

पण आपण स्वतः आत्म् मार्गात नक्की कोणत्या स्थितीला व स्थानावर आहोत, हे असे जीव जाणत नसल्यामुळे, त्यांना, या क्वचित सहाय्याची कल्पना येत नाही. परंतु तरीही, त्यांची आत्मिक मार्गातील प्रगती ही होतच असते, जाणते वा अजाणतेपणी. ईश्वरी कृपेचा झरा ठराविक लोकांनाच प्राप्त होतो की सरसकट सर्वांना, यावर आता विचार करुया. 

यामधे मानव निर्मित व्यवस्था आणि ईश्वरी व्यवस्था यात, मूलतः भेद स्वार्थ आणि निस्वार्थ इतका प्रचंड आहे. उदाहरणार्थ मानवी व्यवस्थेत, ऐंशी, पंच्याएंशी वा नव्वद टक्क्यांच्यावर मार्क असलेल्या विद्यार्थ्यांना, आपण विशेष वर्ग वा व्यवस्था करतो, जेणेकरून, त्यांना, त्याची टक्केवारी टिकवून, करियर मधे पुढे जाता येईल. पण यात सहाय्य करणाऱ्यांचा वैयक्तिक व व्यावसायिक स्वार्थ असतो. 

याउलट, ईश्वराची व्यवस्था असते. जे जीव, आत्मिक उद्धार मार्गात, प्रगत आहेत आणि योग्य दिशेने, पुरेश्या गतीने मार्गस्थ आहेत, असे जीव ईश्वरी व्यवस्थेत merited students असतात. अश्या जीवांना अपवाद म्हणून क्वचित सहाय्य, ईश्वर वा ईश्वरी व्यवस्थेकडून होतं. फक्त अश्या वेळी, जेंव्हा अश्या जीवांचा आत्मविश्वास ढळण्याची शक्यता आहे, तिथेच असे सहाय्य केले जाते. 

पण जे जन परिस्थितीवश, प्रारब्धवश, संचीतामुळे, कर्मगतीमुळे, मागे आहेत, अश्या कच्च्या किंवा व्यावहारिक भाषेत कमी टक्केवारीच्या विद्यार्थ्यांना, ईश्वरी व्यवस्थेकडून, विशेष सहाय्य दिले जाते. जेणेकरून, त्यांना आहे त्या परिस्थितीशी झुंज देऊन, पुढील पायऱ्यांवर मार्गक्रमण करत येइल. 

हाच विषय उद्या पुढे नेऊया, पण त्या ईश्वरी व्यवस्थेचा सन्मान म्हणून, त्या ईश्वराच्या नामाचा उद्घोष करत करत. 

क्रमशः

श्रीकृष्णार्पणमस्तू!! 

©® संकल्पना, विचार व लेखन : प्रसन्न आठवले

०५/११/२०२२

9049353809 व्हॉट्सॲप

9960762179