नारदपुराणातील देवर्षी नारदकृत श्रीविष्णूस्तुती भाग २
ज्यांच्या नामाच्या संकीर्तनाने गजराज काळाच्या कराल दाढेच्या बंधनातून मुक्त झाला, जे प्रकाशस्वरूप भगवान आपल्या परम पदी नित्य विराजमान असतात, अश्या आदीपुरुष भगवान विष्णूंना मी शरण जातो. जे शिवाची भक्ती करणाऱ्या भक्तांसाठी शिवस्वरूप आणि विष्णूचं ध्यान करणाऱ्यांसाठी विष्णूस्वरूप आहेत, जे संकल्पपूर्वक आपल्या देहधारणेचे स्वतःच हेतू आहेत अश्या नित्य परमात्म्याला मी शरण जातो.
ज्यांनी हिरण्यकेशी तथा नरकासुर यांचा नाश केला आहे, ज्यांनी बाल्यावस्थेत आपल्या हाताच्या अग्रभागाने गिरीराज गोवर्धन धारण केला होता, वसुंधरेचा भार वाहण ज्यांचा स्वाभाविक धर्म आहे, अश्या दिव्यशक्तीसंपन्न भगवान वासुदेवांना माझा नित्य प्रणाम आहे. ज्यांनी खांबातून नरसिंह रुपात प्रकट होऊन पर्वतावरील खडकासमान कठोर असलेल्या दैत्य हिरण्यकश्यपूच्या छातीचा वेध घेऊन भक्त प्रल्हादाचं रक्षण केलं, अश्या अजन्मा परमेश्वराला मी वंदन करतो.
जे आकाशादी तत्त्वांनी विभूषित आहेत, जे परमात्मा नामाभिधानाने प्रसिद्ध आहेत , जे निरंजन , नित्य, अमेयतत्वी तथा कर्मरहीत आहेत अश्या विश्वविधाता पुराणपुरुष परामात्म्यांना मी नमस्कार करतो. जे ब्रम्हा , इंद्र , अग्नी, वायू, मनुष्य , यक्ष , गंधर्व, असुर तथा देवता या आपल्या विभिन्न स्वरूपात नित्य स्थित आहेत, जे एकमेवाद्वितीय परमेश्वर आहेत अश्या आदीपुरुष परमेश्वराला मी नित्य भजतो.
हे भेदयुक्त जगत ज्यांच्यामुळे उत्पन्न झालं, ज्यांच्यामध्ये स्थित आहे आणि कल्पांती संहारकाली ज्यांच्या मधेच विलीन होईल अश्या परम ईश्वराला मी शरण आहे. जे विश्वारूपात प्रकट आणि स्थित असल्यामुळे आसक्त प्रतीत होतात, पण वास्तवात जे असंग ( इथे असंग याचा अर्थ जे सर्व संगाच्या पार आहेत व ज्यांचा कोणाशीही वास्तवात संग नाही म्हणजेच जे स्वयं सर्वकाही आहेत असा घ्यायचा, अन्यथा असंगाचा आपला अर्थ वेगळा आहे) आणि परिपूर्ण आहेत अश्या परमेश्वराला मी शरण जात आहे.
क्रमशः भाग २ समाप्त
© संकल्पना संकलन आणि लेखन : प्रसन्न आठवले
१०/०२/२०१९
Comments
Post a Comment