नारदपुराणातील देवर्षी नारदकृत श्रीविष्णूस्तुती भाग ३
जे भगवंत सर्वांच्या हृदयात वास करत असूनसुद्धा मायेने मोहित असलेल्याना दिसून येत नाहीत तथा जे परमशुद्ध स्वरूप आहेत त्यांना मी शरण जातो. जे योगी सर्व प्रकारच्या आसक्तीपासून दूर राहून ध्यानयोगात आपलं मन एकाग्र करतात आणि ज्यांना सर्वत्र तेच ज्ञानस्वरूप प्रतीत होतात त्या परमात्म्याला मी शरण जातो.
क्षीरसागरात अमृतमंथनाच्या वेळी ज्यांनी देवांच्या हितार्थ मंदराचल पर्वताला आपल्या पाठीवर धारण केलं त्या कूर्मरुपधारी भगवान विष्णूंना मी शरण जातो. ज्या अनंत परमात्माने आपल्या दाढेच्या अग्रावर प्रलयकाळी पृथ्वीला धारण करून या जगताची पुनर्स्थापना केली त्या वराहरुप धारी भगवान विष्णूंना मी नमस्कार करतो.
आपला भक्त प्रल्हाद यांच्या रक्षणार्थ पर्वताच्या शिळेसमान वक्ष असलेल्या हिरण्यकश्यपू या दैत्याच्या छातीला विदीर्ण करून वध केला त्या भगवान नृसिंहांना मी वंदन करतो. विरोचनकुमार बलीकडून तीन पावलं जमीन मागून फक्त दोन पावलात समस्त ब्रह्मांड व्यापुन ते ब्रह्मांड पुन्हा देवतांना समर्पित केलेल्या अपराजित भगवान वामन यांना मी नमन करतो.
हैहयराज सहस्त्रार्जुनाच्या अपराधांमुळे ज्यांनी या पृथ्वीला एकवीस वेळा निःक्षत्रिय केलं त्या जमदग्नीनंदन परशुराम यांना मी नमस्कार करतो. ज्यांनी राम, लक्ष्मण, भरत आणि शत्रुघ्न या चार रुपात प्रकट होऊन वानरसेना जमवून राक्षसांचा निःपात केला त्या प्रभुरामचंद्राना मी वंदन करतो.
ज्यांनी बलराम व श्रीकृष्ण या दोन रुपात प्रकट होऊन पृथ्वीचा भार हलका केला आणि सरतेशेवटी यादवकुळाचा नाश केला त्या भगवान श्रीकृष्णांचं मी भजन करतो.
भु: भुव: स्व: या तिन्ही लोकांना आपल्या हृदयात स्थिर करणाऱ्या निर्मल बुद्धरुप परमेश्वराला मी भजतो. कलियुगाच्या अंती अशुद्ध चित्त असलेल्या पापी लोकांना तलवारीच्या तीक्ष्ण धारेने विनाश करून सत्ययुगाच्या प्रारंभी धर्माची पुनर्स्थापना केली त्या कल्कीस्वरूप भगवान विष्णूंना मी प्रणाम करतो.
क्रमशः भाग ३ समाप्त
© संकल्पना संकलन आणि लेखन : प्रसन्न आठवले
११/०२/२०१९
Comments
Post a Comment