जानकी पुनःवनवास १

ll ॐ गंगणपतये ll

जानकी पुनःवनवास १

एका नाजूक विषयाला हात घालून त्यावर आधारित कथाप्रवाह लिहावा अस काही दिवस मनात होत. त्याच अनुशंगाने वाचन करताना एक गोष्ट आढळली की यावर फार काही लेखन झालेल नाहीये. विषय गंभीर आहे. पण त्यातील नाट्य , भाव, मनोविष्कार , भावनांचे आंदोलन, आणि यातील प्रत्येक पात्राचा स्वतःचा दृष्टिकोण , स्वतःचे भाव, स्वतःच्या भावना , मनातील स्थित्यंतरं , संवाद  जर झालेच असतील तर त्यांचं आदानप्रदान , प्रतिसाद मनात आलेले विचार. यातील सर्वच व्यक्तिमत्व उच्च दर्जाची, जाणती आणि कमितकमी प्रतिसादात जास्तीत जास्त भाव प्रकट करणारी अथवा कधी कधी प्रतिक्रियेशिवाय भाव आक्रसुन प्रकट वा अंतर्गत चिंतन करणारी आहेत . याच गोष्टीने माझ्यातल्या लेखकाला आव्हान दिल आणि आवाहन केल. म्हणून हा प्रपंच हाती घेण्याचा निश्चय केला.

विषय खुप गहन आहे गूढ आहे आणि खुप कमी साहित्य उपलब्ध आहे. यातील कथावस्तु ही मानवी रूपातील अलौकिक माणसांची असल्यामुळे कोणत्याही व्यक्तित्वाच्या प्रतिमेला धक्का न लागता लेखन करण्याचा पूर्ण निर्धार आहे. पण नाटयरूपान्तरण करताना विषयाच्या संदर्भात स्वैरता आणि काल्पनिक संवादांचा वापर व उपयोग फक्त कथेतले भाव पूर्ण रूपाने प्रकट व्हावेत या हेतुनेच केला आहे.

हे सर्व विस्ताराने लिहिण्या मागचे प्रयोजन वाचकानी वरील सर्व बाबी विचारात व ध्यानात घ्याव्यात .

आता इतकं सगळ लिहिल्यानंतर मुख्य विषयाची ओळख करून देतो. या लेख वा नाट्यरूपांतरणासाठी निवडलेला विषय :

श्रीराम व जानकी चौदा वर्ष वनवास संपवून रावण मर्दन करून , सीतामाई अग्निपरीक्षा देऊन  आणि विभिषणाला राज्य देऊन पुन्हा आयोध्येला आलेले आहेत.  स्वागताला सम्पूर्ण अयोध्या सज्ज आहे.बंधु भरत व शत्रुघ्न आणि तिन्ही माता ज्या क्षणाची गेली १४ वर्षे आतुरतेने वाट बघत आहेत तो क्षण जवळ आलाय.

प्रत्येकाच्या चेहऱ्यावर १४ वर्षानंतर प्रथमच अलौकिक आनंद दिसतोय, जणु स्वर्गसुख प्राप्त झाल्यासारखा. सर्व नगरी , सर्व राज्य गुढयातोरण , पताका, ध्वज, यानी सज्ज आहे. सगळीकडे मंगलवादयाचा जयघोष , सनई चौघडे, यांचा निनाद चालू आहे. सर्व प्रजाजन नाच , गाणी यात मग्न आहेत. विजयाचा जल्लोष तर आहेच पण प्रभुराम सीतामाईसह लक्ष्मण हनुमान यांसह परत येत आहेत हा आनंद, हर्ष, उल्हास ओसंडून वाहात आहे. नगराची आणि राज्याची शोभा स्वर्गालाही लाजवेल अशी आहे. दृष्ट लागण्यासारखी.

क्रमशः

© लेखन : प्रसन्न आठवले
२७/११/२०१७

जय श्रीराम