होतो गहिरा श्रावण अजुनी
स्वरतरंग तव येता कानी
मल्हाराची साथही अवखळ
धारा पडल्या वीज चमकुनी
होतो गहिरा श्रावण अजुनी
त्या तालाच्या हिंदोळ्यावर
स्वार होऊनी आले ते स्वर
अचूक वेळा साधून आली
स्वर सर येई अजुनी भिजूनी
होतो गहिरा श्रावण अजुनी
भिजले अंगण भिजले अंग ही
ओलेते स्वर हृदयात पोचूनी
होतो आता स्पर्श स्वरातून
आस ही अवघी जागी करुनी
होतो गहिरा श्रावण अजुनी
धारा धारा जाणीव गेली
थेंबांचीही ओळख झाली
नुसते पडणे नव्हते त्यांचे
तुझीच सय सखे येई त्यातूनी
होतो गहिरा श्रावण अजुनी
अवघे मन हे तुज बोलावत
स्पर्शही व्हावा तव ओलावत
जगताचे का भान रहावे
स्वर तव गेले ज्याला भिजवून
होतो गहिरा श्रावण अजुनी
मुकेपणाने श्रावण बोले
बाह्य जगती तनही डोले
आतून येई साद तुज प्रती
कळेल का तुज हृदयामधुनी
होतो गहिरा श्रावण अजुनी
गंध दरवळे मोदे आता
स्वरात तव ती आली आर्तता
जाणीव जागी झाली आणिक
श्रावण हर्षे मुक्त होऊनी
होतो गहिरा श्रावण अजुनी
कवी : प्रसन्न आठवले
०९/०३/२०१९
०९:५१
Comments
Post a Comment