कळे न मजला काय घडले
तव प्रेमाचे बंध जखडले
श्वासावाटे जाणीव होऊन
तव प्रतिमेतच मन अडकले
कळे न मजला ..........
सारे सजले होते इथले
धुके दाटले धुंद गडदसे
धूसर दिशा त्यावेळी होत्या
कुणी येऊनि चित्र पलटले
कळे न मजला .......
जाणीव नजरे मधली झाली
जाग मनाला उशिरा आली
नजरे पुढूनी प्रतिमा हटता
तुजभवती मन असे ओढले
कळे न मजला ........
शोधून शोधून थकलो वेडा
पडला तव नजरेचा बेडा
त्यात चांदणी रात येऊनी
उणीव तव गहिरी जी पिडते
कळे न मजला .......
आता केवळ एकच आशा
तुझी भेट वा सरो न निशा
भेट तुझी होईल ना होईल
या शंकेने मनही वेढले
कळे न मजला ........
तुझीच प्रतिमा डोळ्यापुढूनी
कळतो श्वासामधुनी स्वरधुनी
येऊनी आता समीप माझ्या
तव कर हे मम करात पडू दे
कळे न मजला ......
© कवी : प्रसन्न आठवले
०८/०३/२०१९
०९:०८
Comments
Post a Comment