तूला पहाताना
तूझ्या अन्तरिच्या मनातील जागी
उभी एक रेषा असे ती मनाशी
तूला वाटणे हे किती शांत वाटे
अश्या त्या किनारी तू सांभाळ आता
तूझ्या पाठिशि मी असे ही सदाचा
तरी तू स्वताहि किती सवरावे
मला यात वाटे मनाची उभारी
तूझ्या त्या मनाला तू सांगून आता
पून्हा अन पून्हाहि पहावेस मागे
तूला त्या किनारी ती जागा दिसावी
तिथे तू बसावेस काढून आठव
तरी त्या तिथे नसे आसवे ती
किती हे असावे तूझे ते तूझे ग
मला त्यात तूजला ज़रा हासवावे
असा हां तूझा योग जूळूनीच यावा
तूला पाहताना मला मोद वाटे
तूला पाहताना मला मोद वाटे
उभी एक रेषा असे ती मनाशी
तूला वाटणे हे किती शांत वाटे
अश्या त्या किनारी तू सांभाळ आता
तूझ्या पाठिशि मी असे ही सदाचा
तरी तू स्वताहि किती सवरावे
मला यात वाटे मनाची उभारी
तूझ्या त्या मनाला तू सांगून आता
पून्हा अन पून्हाहि पहावेस मागे
तूला त्या किनारी ती जागा दिसावी
तिथे तू बसावेस काढून आठव
तरी त्या तिथे नसे आसवे ती
किती हे असावे तूझे ते तूझे ग
मला त्यात तूजला ज़रा हासवावे
असा हां तूझा योग जूळूनीच यावा
तूला पाहताना मला मोद वाटे
तूला पाहताना मला मोद वाटे
कवी : प्रसन्न आठवले
Comments
Post a Comment