तू

तू 

त्या निळ्या नभातील तारा
मन धावे मज वाटे प्यारा ।।
जणू की सुंदर  मोरपिसारा
मन करे प्रफुल्लीत  वारा ।।

क्षितिज्याच्या रंगीत रेषा
त्या खूणा  जहाल्या न्याऱ्या ।।
मनी फुलतो जणू अंगारा
मज ओढून नेई उभारा।।

तू पुन्हा पुन्हा का देसी
मज तुझा विरह सहवेना ।।
मन धावून जाते वाटे
तू जाशील मन पोचेना ।।

का असा उगा ही धुंदी
ही फुले मनी सतरंगी ।।
जणू मोहे पायस ऐसा
कूणी छेड़े जणू सारंगी ।।

तो तुझा पुन्हा ये आठव
मनी रूप तुझे तो गंध ।।
आकळला रे मज स्वर तो
मनी तुझा लागला छंद ।।

कवी : प्रसन्न आठवले