Skip to main content

Posts

Showing posts from January, 2017

श्री गणेशा

श्री गणेशा  हेरंबा श्री मोरया गजवदना सुख कांचना  कृपा तुझी हि राहू दे आम्हावर गौरीनंदना  तुज स्मरता दिन उगवू दे दयाघन  चिंता तुज चरणी नतमस्तक राहूदे  वृत्ती स्मृती तुज वाहुनी शिवानंदन  तव नामाची मज एक ओढची लागू दे  आंद्या  तू अनार्या  तू चिंतामणी तू  इच्छित ते ते देसी सर्वा गुणग्राहक तू  वंदूं  तव सर्व काळी सर्वा आधार तू  तुझ्या कृपेचा राहो हस्तक सर्वार्थ तू  हे निजानंदा आत्मवंदा सर्ववृन्दा ब्रम्ह तू  भूमंडलाचा तू कलेचा साक्षी तू सर्वत्र तू  असशी ऐसा दीनानाथा आत्मतेजा श्वास तू  सर्वार्थ तू सारार्थ तू सुबुद्धी तू संजीव तू  लोचनी आणून मूर्ती पूजितो गणराज तूज  साहिले जे दुःख त्या सर्वात मी वंदिले तुज  माय तू मोक्षार्थ तू सारं सार्व वाहीन  तूज  पतित पावन परशुधारी हे कवन वाहियले  तुज                       कवी : प्रसन्न आठवले 

ऑडिटर

ऑडिटर  ऑडिटर ऑडिटर ऑडिटर  फक्त त्रासच त्रास जीवनभर कामच काम सतत धावपळ  प्रवास दगदग फक्त गोंधळ  उन्ह,गर्मी  पाऊस थंडी वारा  मिळेल तिथे करतो निवारा  खाण्यापिण्याचे हाल बेहाल  पोटाची वाट करतो एकच सवाल  कुठे तरी कुणी घर देता का घर  सतत फिरत राहायचं हॉटेलवर  आज इथे उद्या तिथे मिळेल त्या वाटे  थारा नाही, थांग नाही पत्ता नाही कुठे  काम केलं , निघालो परत काम करणे  आयुष्याची बेरीज वजा बाकी काही न उरणे  कायम टार्गेट कधी स्टाफ कडून  यांना खुश केलं तर क्लायंटकडून  कुणीही कधीहि यावं काही बोलावं   ढोल झालाय ढोल कुणीही बडवावं  विनातक्रार काम विनाआराम काम  बदल्यात शिव्याच विना स्वल्पविराम  कवी: प्रसन्न आठवले 

तूझे मनाचे बोल

तूझे मनाचे बोल  तू झे मनाचे बोल हे मी वाचले नयनी तुझ्या हसुनी मला तू पाहिले प्रतिसाद हा वदनी  तू झ्या त्या मुग्ध शीतल तारका जणू बोलती आलाप हा प्रीतीत त्या भेटीस जा जणू सांगाती  तू ज भाव हा मीही मनोरथ या मनी वदलो  तू ला सांगावया तू झे मनाचे ....... ती जीवघेणी विरहता सांभाळू आता का सखे ती भेट होईल आपुली मज वाटते आहे सखे या एकतेची जाण ती  मी वाहतो कवनात या तू झे मनाचे .......  कवी : प्रसन्न  आठवले 

अजूनही

        अजूनही  तिच्या बटानी झूलतो आहे अजूनही वाट मी बघतो आहे जूळले नसले धागे जरिहि अजूनही श्वास चुकतो आहे अजूनही वाट .... आठवल्या त्या वेण्या सुंदर मऊ मोकळ्या झूल केसांवर किंचित काळ्या गर्द भुवईचा अजूनही बाण दिसतो आहे तिच्या बटानी .... डोळे नभही हलवून टाकी जागी मजला खिळवून ठेवी अश्या नयनी त्या अड़कून आहे तिच्या बटानी ...... अजून जाणवे ओढ़ अनामिक दिसेल मजला श्यामल नासिक तिच्या नामी जग फिरते आहे अजूनही वाट ...... कितीकदा ती दिसली सुंदर मना वाटले बुडलो, सावर तरीही किनारी तरतो आहे अजूनही वाट ...... दिसेल मजला वर्षारंभी तिची छबी सर्वा आरंभी तिला पाहण्या झुरतो आहे अजूनही वाट ....... कवी: प्रसन्न आठवले 

वो बारिश और तुम

वो बारिश और तुम हल्की सी वो बारिश थी और हाथ में था हाथ तेरा बूंदों की रिमझिम पे भी साया जुल्फों का था तेरा हल्की सी ...... हर इक पल जो चूम रहा था कदमों की आहट को   गूजरा पल शर्माता था होश गवाता  चू मके तूझको ऐसे में बिजली का आना और लिपटना मूझसे तेरा हल्की सी ...... दिलकी बातें लब पर आकर रुक जाती पलको में मैं न बताऊँ तो तू जाने ऐसा होना ना किस्मत में या फिर जानके अंजाना सा आँखों का शर्माना तेरा हल्की सी ...... मैं तो हरदम तुझको चाहू दिलमे तेरी है तसवीर भी तू भी मूझको चाहे ऐसी होगी क्या मेरी तकदीर भी ख़्वाबों में तो आते हो पर चाहूं दिलसे साथ तेरा हल्की सी .....  कवी : प्रसन्न आठवले