Skip to main content

Posts

Showing posts from November, 2022

यज्ञ

यज्ञ मुळात यज्ञ हा शब्द यज या धातूपासून उत्पन्न झाला. यज म्हणजे पुजणे किंवा संयुक्त होणे किंवा संगतीत येणे, संग जडणे,जोडणे इत्यादी. ज्ञ या शब्दात जाणणे, ज्ञात होणे, जाणीव होणे, उमजणे इत्यादी अर्थ अभिप्रेत होतात. म्हणजेच जाणीवेच्या उत्पत्तीतून, एखाद्या विचाराने संकल्प करून, समिधारुपात इच्छा, आकांक्षा, कर्म, ज्ञान, भक्ती इत्यादी, एकाद्या देवतेच्या चरणी वाहिल्या की तो यज्ञ स्वरूप होतो.  आता यावरून एक गोष्ट स्पष्ट होते की, एखादी गोष्ट, विचार, कर्म, कृती, उच्चार, आचार आपण जाणीवेतून वा ज्ञात असताना करतो ते ते सर्व यज्ञ आहेत. म्हणजे आपण करत असलेले प्रत्येक कर्म हे, यज्ञाच्या व्याख्येत बसते. म्हणजे आपण बुद्धी, काया, वाचा, मन आणि सर्व कर्मेंद्रिय यांनी केलेली एक न एक कृती ही यज्ञरूप आहे.  पण यज्ञात मुख्य गोष्ट असते ती म्हणजे यज्ञ देवता. इथे आपली कामना, वासना हीच त्या यज्ञातील देवता आहे वा असते. त्या देवतेला समिधा रुपात संकल्प, इच्छा, वासना आणि त्यामागील उद्देश आणि भौतिक स्वरूपा तील पदार्थ वाहून, तिची मनाने प्रार्थना केली जाते. या भोग स्वरूप वाहिलेल्या वस्तूंच्या माध्यमातून, यज्ञ देवतेल...

कृपा वा अवकृपा

कृपा वा अवकृपा खूपवेळा, नव्हे बरेच वेळा आपण हा शब्द सहज वापरतो. पण त्याचा नक्की शाब्दिक अर्थ, तात्विक अर्थ, मतीत अर्थ आणि गहन अर्थ, आपण पूर्ण ध्यानात न घेता, हा शब्द खूप सहज, वापरात आणतो. म्हणून आज या शब्दाचं सखोल चिंतन करूया.  कृपा हा शब्द कृ + अपा या दोन शब्दांची संधी आहे. त्यांचा विग्रह केला तर त्याचे काय अर्थ होतात किंवा त्यातून काय अभिप्रेत होतं, ते जाणून घेऊया. कृ म्हणजे करणे. अर्थात कार्य करणे, कर्म करणे, क्रिया करणे इत्यादी. अपा म्हणजे अभिमान, अहंकार, गर्व, घमेंड इत्यादी. इथे अभिप्रेत असलेला अभिमान हा वृथा अभिमान असा असावा, असं मला वाटतं. कसं ते पुढे बघुया.  आता हे दोन शब्द जोडून, कृपा हा जो शब्द तयार झाला, त्याचा अर्थ कशाप्रकारे घेता येईल, यावर विचार करता, खालील अर्थ ध्यानात येतात. वृथा अभिमान दूर करणे, अहंकार नष्ट करणे, गर्व खाली आणणे किंवा घमेंड दूर करणे.  म्हणजेच एखाद्याने आपल्याला आर्थिक वा अन्य प्रकारचे कोणतेही सहाय्य केले, तर कृपा झाली का. कारण, अश्या मदतीत, आपण त्याच्या उपकारात बद्ध होतो. म्हणजे एखाद्या न्युन भावात आपण जखडले जातो.  जरी यदा कदाचित भविष...